Adopted By The Possessive Badboy (Revising)

Kabanata VIII

A L E X U S

Mamamatay tao sya!! Ayoko sa kanya! Kaya pala ganoon ang mga kinikilos nya. Nanginginig ang buong sistema ko sa takot na baka ako na ang isunod nya. Pinatay niya sa mismo'ng harapan ko ang pinsan ko'ng si Krisha.

"Alexus, my philo... Don't be afraid from me! Please look at me..." Paos na wika nya tila nagmamakaawa ito.

Niyakap ko ang sarili ko ng mahigpit. Nakikita ko parin ang dugo sa braso at kamay nya. Napapikit na lang ako dahil ayoko makakita ng dugo.

"Please..i-it's just.. Argh! My philo. Don't be scared, i will clean this mess just don't avoid me!" Nagsusumaong wika nya.

Hindi..ano ba'ng pinagsasabi nya?! Demonyo sya! Parang 'di sya tao sa ginawa niya kay Krisha! Gusto ko nang umalis dito at 'di na sya makita pa.

Naramdaman ko na lang ang malalamig na haplos nya sa braso ko parang pilit nya ako hinaharap sa kanya.

"I love you... I love you my philo so much that i could kill anyone just to protect you..." Malamig na wika nya.

Tinakpan ko ang magkabilang tainga ko, ayoko syang marinig.

Niyakap nya ko at may malalagkit na dugo ang nararamdam ko. Dugo ni Krisha! Pilit ko syang nilalayuan, sinusuntok, sinisipa pero mas hinigpitan nya pa ang yakap. Matatag sya, 'di ko kaya sya labanan!

Umiyak at humahagulgol ako sa takot.

"L-lumayo ka*cries*sa'kin!! Napakasama mo!*cries*" Sigaw ko. Nabigla ako takpan nya ang bibig ko at 'di ko mapigilan hindi maamoy ang malansang dugo na nagkalat sa sahig.

"I'm sorry." Huling bigkas nya bago ako mawalan ng malay.

°°



Naalimpungatan ako at babango sana kaso lang..

"Hmmp! Hmmp!" Tanging ungol ko ang naririnig ko. Napatingin ako sa sarili ko.

Nakatakip ang mga mata ko at naramdaman ko ang lamig sa magkabilang pulsuhan ko.
Nakaposas ako at hindi ako makagalaw ng maayos.

Nahihirapan na ako makakilos. Gusto ko makawala. Napaluha na lang ako sa mga naalala ko, patay na si Krisha at nasaksihan ko kung paano sya patayin. Kahit na ganoon sya o sila sa akin, pamilya ko parin sila, kaya hindi ko makakayang saktan ang pamilya ko pero itong lalaking ito, nagawa niya. Galit ako, galit para sa kaniya.

Halo-halo ang nararamdaman ko sa mga sinapit ko, akala ko mabait sya pero 'yon pala isa syang mamamatay tao, isang demonyo!! Gusto ko na makalaya dito! Hindi ko kaya pakisamahan ang isang tulad niya.

Napaangat ako ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. Sya!

"A-alexus..." Lumapit sya sakin. Gusto ko naman umalis dito pero hindi! Hindi ako makaalis dahil posas na nakatali sakin. Wala na nakalapit na sya. Umatras ako palayo..

"H'wag ka lumayo... I'm in pain. I can't." Parang nasasaktan sya. Hindi, ayoko! Dapat na kong umiwas sa kanya, baliw sya, demonyo sya!

Nagulat ako ng pahigain nya ko at pumaibabaw sya sakin. Gusto ko sya itulak pero natatakot ako, nakikita ko na naman ang mga mata nyang itim na itim. Umiwas ako. Yinakap nya ko ng mahigpit at diininan ang sarili nya sa akin, para nya kong pinipipi! At sumiksik sya sa leeg ko.

"Let's have more rest..please.. Forgive me." Mabigat syang bumuntong hininga at ramdam ko ang init ng hininga nya sa leeg ko.

Hindi parin ako natutulog at tirik na tirik ang aking mga mata baka sa oras na pumikit ako ay bigla nya na lang ako patayin. Naramdam ko gumalaw sya, kinakabahan pa rin ako at sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Baka ikamatay ko na bigla ako makatulog nito.

"Fuck! It's so fast!! I'd love anything that is fast!" Nanlaki ang mga mata ko sa pagsasalita nya. Akala ko tulog na sya. Natatakot ako, napakalamig na boses nya.

Tumaas ang mga balahibo ko sa buong katawan ng halikan nya ang leeg ko pababa sa dibdib ko.

"Damnit!" Anas nya. Pinaghahalikan nya ang dibdib ko parang pinapapak nya. Pinagdausdos nya pa ang ilong at labi nya sa dibdib ko paulit-ulit lang 'yon tila sarap na sarap sya sa ginagawa nya sa akin.

"I love you..."

"I own you.."

Ganyan ang inuungol nya lagi. Nandidiri ako sa sarili ko dahil parang demonyo ang bumababoy sa akin. Napaluha ako.

Gusto ko na umalis... Gusto ko na makalaya dito...

KINABUKASAN...

Napagising na lang ako dahil sa tapik tapik. Pagmulat ko, bumungad sakin si..sya na kinalakihan ng mga mata dahil titig na titig sya sa'kin, kaya napakumot na lang ako at yumuko.

"How cute*slight smile* bumangon ka na dyan. Kakain pa tayo." Wika nya at tumayo sabay alis. Wala na sya, ang demonyong 'yon!

Nagagalit parin ako sa kanya! Tinignan ko ang pulsuhan ko..wala nang posas doon kaya agad ako tumayo at tumungo ng banyo.

Pagkababa ko nakita ko agad sya sa may kusina..nakaramdam ako ng kilabot at takot! Tinadtad nya pa lalo ang hotdog ba 'yon tapos 'yong manok! Mas lalo naman ako nangilabot dahil sa pag-ngisi nya at 'di mo maitatanggi na parang syang mamamatay tao sya parang ako tuloy ang tinatadtad at hinihiwa nya.

"H-hey? You are here." Bigkas nya. Kitang kita ko pa ang pagtalsik ng dugo sa pisngi nya. Nanginig naman ako. Di ko alam ang gagawin ko baka ako ang isunod nya!

"Our breakfast is now ready, just sit here." Wika nya. Pero 'di ko parin alam. Napabuntong hininga sya at lumapit sakin, umatras naman ako.

"Do you understand me?" Bigkas nya. Palapit na sya. Tatakbo na sana ako pero hinablot nya bigla ang braso ko at pinaharap sa kanya.

"I knew, you didn't. I can teach you...everything you do not know..everything you want to know. I will teach you everything until i can." Wika nya at kitang-kita ko ang itim na itim nyang mga mata parang sinumpang mata na iyon dahil sa binibigay niyang tingin. Umiwas na lang dahil 'di ko kaya pang tingnan.

"We have a classes so, we better eat now and get dress." Sabi nya. Lumayo naman ako. Hindi na ko tumabi sa kanya hangga't maaari dapat na ko'ng umiwas, wag sya kausapin. Kumain na ko nang walang tulong sa kanya.

Mas pipiliin ko lumayo, gusto ko pa mabuhay.

Siguro, iniwan na sya ng mga magulang nya dahil sa kanya. Demonyo kasi, dahil wala na kong nakikitang mga taong malapit sa kanya. Dapat pala di na lang ako nakitira dito kung mamamatay rin naman ako sa mga kamay nya.

°°

Magkasabay na naman kami pero agad ako tumakbo palayo sa kanya. Ayoko rin namang titigan ako ng mga masasama ng mga estudyante dahil sa mga chismis tungkol sa akin na di naman totoo.

Patakbo takbo lang ako walang tingin tingin sa dinadaanan ko. Napasalampak naman ako sa lupa. May bumangga sa'kin! Nakakainis, bobo na nga lampa pa! Sino ba ang makakatiis sa kagaya ko.

"You okay, Miss?" Napatingala ako at nasilayan ko ang isang lalaki na parang bumaba sa langit! Parang anghel ang nakikita ko, nakangiti pa sya habang ang kamay nya ay umabot sa akin.

"H-hah? U-uhm?" Parang 'di ko alam na sambit ko. Ano ba 'to?! 'Di ko nga alam syempre ok lang ako.

Inabot ko naman ang kamay nya, napakalambot! Parang 'di sya lalaki! Tinayo nya ko at pinagpagan ko naman ang palda ko.

"A-ah? P-patawad..nabangga pa k-kita!" Paghingi ko ng tawad at yumuyuko pa. Hinawakan nya ko sa magkabilang balikat.

"It's ok. Bye the way, i'm Finn. Finn Werthan." Saad nya at nilahad ang kamay sakin. Ngumiti ako pati rin sya. Ang gwapo nya! 'Yong kulay tsokolate nyang mga mata at ang manipis nyang labi na umukit ng matamis na ngiti. Napakaputi nya rin!

"Ako si Alexus Sariano! Pasen---" Napatigil ako sa pagsalita ko ng may humigit sakin.

Sumisigaw pa ko, paglingon ko sya! Si mamamatay tao dahil sa 'di ko naman alam ang pangalan nya, yan na lang.

"Ow, insan?" Hah? Bakit nya tinawag na insan ito! May hindi sya sakin sinasabi sakin!

"You stay away! Don't come near her and don't talk to her! Understood...jerk!" Singhal nya at hinila ako palayo.

M-may pinsan sya? Bakit ngayon ko lang ito nalaman?! 'Bakit kailangan ba?' Ano ba 'yan! Tumigil ka nga utak!!

TO BE CONTINUE...