Adopted By The Possessive Badboy (Revising)

Kabanata XIV

A L E X U S

Nagising na lang ako ng may tumatapik sa akin. Nilibot ko ang aking paningin at bumungad sakin sya...

"Alexus.. What do you want to eat?" Tanong nya.Bumangon ako at tumingin sa kanya. Nasa bahay na pala kami.

"Anong oras na ba? Bakit nandito na tayo? Bakit 'di mo ko ginising?" Sunod sunod na tanong ko.

"I don't want you to disturb and it's already 7:00 pm." Sagot nya.

"Hala."

Tatayo na sana ako kaso pinigilan nya ko.

"Stay still. I've prepared some foods, wait me here." Sabi nya saka tumayo sabay alis.

Bumuntong hininga na lang ako. Dapat ginising nya man lang ako! Baka kasi nabigatan sya sakin tapos gabi pala. Hay, napapansin ko din na parang balisa sya o baka wala lang yun?

Nagulat na lang ako sa pasigaw na 'yon.

"Bullsh-t!"

Dahil sa sigaw na iyon, agad naman ako napatayo at pumunta kung san nanggaling ang sigaw na un.

"Hidden? Anong nangyari?" Nag-aalalang tanong ko.

Gulo.

'Yan ang unang kong napansin, ung mga pagkain nagkalat sa sahig at mga platong nawarak. At sya, ginugulo nya ang buhok nya at naglalakad pabalik-balik. Sinasambunutan na nga nya.Nag-aalala akong lumapit sa kanya.

"Hidden? Anong nangyayari sa'yo? Bakit ka nagkakaganyan? Bakit magulo?" Sunod-sunod na tanong ko. Pero hindi sya sumagot sa halip lumakad lang sya papunta sa mahabang upuan na ang tawag ay 'sofa'.

Sumunod naman ako sa kanya. Hindi ko kayang nakikita syang ganito. Bakit bigla na lang sya nagkakaganito?

"Hidden...?" Tawag ko ulit.

"Fvck! Fvck! They can't take you away from me!" Galit na galit na sabi nya. Kitang kita ko kung paano manginig sa galit ang kamao nya.

Nag-aalala ako, natatakot, kinakabahan at nalulungkot. Ayoko ng ganito.

Niyakap ko sya at pilit na pinapakalma.

"Sabihin mo sa'kin, bakit ka nagkakaganyan?" Nag-aalalang sabi ko.

Hinaplos-haplos ko ang buhok nya at inalo sya. Medyo kumalma naman sya at nawawala na rin ang panginginig ng buo nyang katawan.

"Please...stay with me." Paos na wika nya at yumakap sakin pabalik.Napangiti na lang ako. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko pero masaya ako at may bahid din ng lungkot dahil sa maaaring mangyari sa amin. Na hindi ko alam kung sino ang may gawa.

°°°°°°°

T H I R D P ER S O N

Pumikit na ang dalaga at ilang saglit pa ay nakatulog na ito. Habang ang binata, 'di pa ito tulog pinapakiramdaman nya lang ang dalaga.

Kahit na galit at kaba ang nararamdaman ng binata 'di parin maalis sa kanya ang saya. Kahit lang sa yakap ng dalaga ay mabilis lang ang pagkalma nya at sa bawat sandali na ganun ang ayos nila. Masaya na sya dahil sa nakita nyang pagaalala sa mga mata ng mahal nya para sa kanya.

Alam na alam nya may hahadlang parin sa kanila.

°°°°°°°

KINABUKASAN...

A L E X U S


Nagising ako sa araw na tumama sakin. Napadilat ako at kinusot ang aking mga mata. Kunot noo kong nilibot ang paligid.

Nasa kwarto ako? Hindi nya na naman ako ginising.

Bumangon na ko at dumiretso sa banyo. May pasok pala kami. Nagligo na ko at nagbihis. Nagayos na sarili.

Atsaka bumaba. Nakita ko syang nagaayos ng mga pagkain namin habang nakangiti.
Bakit nakangiti 'to? Eh, halos sirain na nya ang buong kusina dahil sa galit. Tapos ganito na?

Nakakunot pa rin ang noo ko habang papunta sa kanya.

Nang makalapit ako sa kanya. Agad nya ko nilapitan.

"H-hidden.?" Tawag ko.

"My philo, how is your feeling? Hmmn." Wika nya sabay yakap sakin.

"A-ayos lang. A-ano...ta..ra kain na tayo. May pasok pa 'di ba?" Naiilang na sambit ko. Humiwalay naman sya sa yakap at ngumiti.

"ok. Let's eat." Wika nya.

Pinanghila niya ako ng upuan at umupo ako doon. Umupo rin sya sa tabi ng upuan ko. May nakalagay na palang pagkain sakin.