Ben ışıklı şehrin kör bekçisiydim, onca renk içinde ,anca karanlığı görebilen.Bundandır en sevdiğim renk siyah, hüznüm karanlığın en açık tonu.
Aslında hep güneşin sarısını merak ederdim ,gel zaman git zaman, gözümü açtım baktım ki, güneşi balçıkla sıvamışlar, işte o zaman gerçekten kör oldum.
Anladım ki, körememem benim için büyük bir nimet.Keşke herkes kendi mevsiminin, yediveren gülü olsaydı...Neek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Vurgunu Çöl Gezgini
Poesíakötü sanat trajik olarak iyi sanattan daha güzeldir, çünkü insanın başarısızlığını belgeler.
