Deniz Vurgunu Çöl Gezgini

Ölüme Peşkeş

Her bir yandan öleme peşkeş çekildim, ekmeği mi bölünce kokusunda acıyı arar oldum . Sonra dönüp dedi ki seni kim tanır, gecenin israfına sor beni, sokak lambasını kıran bendim, gökyüzünde ki ışığımı kapattığından, yıldızları küstürdüğü için, ama o bilemezdi ki ben soldan bir işçinin alın teriydim, o ise emperyalist sütünden büyümüş kapitalist babanın liberal çocuğuydu. Ne idealine köle ola biliyordum ne de ihtimalinde bir gölge. Ben kendime bile fazlaydım, dört mevsim fazla gelirdi son ve ilk baharı çıkarırdım senelerimde. Çok konuşurdu anlamazdım, bende hep susardım bir kere konuştum, bitti dedim ve gittim.(Yağmurun altında ki mumdum, o ise elinde şemsiyeyi tutan kişiydi, ben ziyan oldum, o da hep yağmurdan korkan kişi) Neek