Sanki gel birlikte yaşayalım dedim,senle yaşam ölüme ihanetti ,sen iyi bilirsin zamanı hoyratça kullanmayı,sıkıştırmış-sın gülüşüne ömrümü lakin sen hep ağlayıp ömrümü toz misali savuruyorsun.
Sözün kıymetini bilmezsin ,gerçeği verince sana hayallere yar olursun,bırakıp gitsem yapamam biliyorum ,ya sonra mı merak ediyorum,bir uçurum kenarında can çekişiyorum,üşüyorum gözlerinde ve üstelik kalbin başkasını ısıtıyor.
Bir yolu var,içimden seni alınca kıymetsizliğin zirvesine taşınırsın,kalbim ahmak,aklım alim zaten mesele sen değildin aşkın kitabında sözcük bırakmak istedim ve yazdım,şimdi silmenin vakti.Sahi sen kimsin. Neek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Vurgunu Çöl Gezgini
Puisikötü sanat trajik olarak iyi sanattan daha güzeldir, çünkü insanın başarısızlığını belgeler.
