I will forget you...

Kailangan kita.

SaiSai's POV

Galit ako eh! Galit ako sa sira ulong Drew na yun! Nakaka-asar sya. Diba nga magmo-move on na ko. Di ba nga gusto ko na syang kalimutan.

Sumigaw lang ako ng sumigaw. Nilalabas ko lahat ng galit ko eh. Ganito talaga ako mag-vent out ng feelings ko, sinisigaw ko lahat-lahat.

Pinunasan ko ang luha ko.

Di ko mapigilan yung pag-tulo nito ehh.

"I HATE YOU FOR LEAVING ME! I HATE YOU! AAAAAAAAAAAAH!"

SHEMZ! BAkit dito ako nahulog!!? WAAAH! T^T

Nag-kiss kami ni Jeric! =.=

Ang tagal namin sa ganitong pwesto. I CAN'T MOVE! Nabato na ata ako. Nakatingin lang ako sa mga mata nya. Nakakaduling. Haha!

Ang ganda pala ng mata nya no?

Yung lips nya ang lambot din.

HALAAAA! Ang manyak ko na! -________-

Parang ang alat pa. Dumudugo ata ang labi nya.

Tinulak ko sya pero sya yung nasa ilalim eh? Parang dun ako tumuon ng kamay para makatayo. Ganun!

Parang chumansing pa ko dun ah!  Nahawakan ko kasi yung matigas nyang chest. (^^;)

Psh! ERASE! ERASE!

"SIRA ULO KA!"

Tumakbo na ko palayo.

Pero yung luha ko, tuloy pa din sa pag-agos.

Hindi ko alam kung dahil pa rin ba to kay Drew o dahil na din sa kahihiyan o tears of joy na ba to dahil ang bilis ng tibok ng puso ko ngayon?

Ang dami ng tao na nakatingin samin, madami ng chismosa ang nagkalat. =_____=

takbo.

takbo.

"SaiSai"

Si Drew. (_ _")

Nung nakita ko yung mukha nya na parang malungkot  na ewan. Hindi ko alam pero yung tibok ng puso ko parang tumigil sa pagtibok.

Nilingon ko si Jeric. Nakahiga pa rin yung mokong. -_______-

"Ano ba talagang meron sa inyo ng lalaking yun?"

Kapal lang. Ang kapal lang.

Wala. Walang meron saming dalawa dahil ikaw pa rin ang mahal ko! Ikaw pa din naman ehh. T^T

Yung kaninang luha lang na pumapatak ngayon hindi ko na mapigilan, humagulhol na talaga ako.

PAAAAK!

Hindi ko alam kung bakit pero isang nakakabinging sampal lang ang isinagot ko sa kanya.

Tunakbo na lang ako palayo sa kanilang lahat.

Madami akong nakaksalubong pero wala akong paki-alam. Wala naman akong kilala ni isa sa kanila ehh.

"ZARA!"

Hinahabol ako ni Brix.

tumigil ako sa pagtakbo.

"Zara, anong nangyari? B-bakit mo ginawa yun?"

Yinakap ko lang si Brix.

Umiyak ako sa kanya.

Nakasubsob yung mukha ko sa dibdib nya.

Then I passed out.

Brix' POV

Nawalan ng malay si Zara.

Nak ng tokwa naman oh! What's happening here!? Anong meron sa kanila nung nak ng teteng na Jeric na yun?

Binuhat ko sya at sinakay sa kotse ko. Papakuha ko na lang sa driver nila yuing sasakyan nya mamaya. Ang daming estudyante ang nakatingin samin. Psh. Chismosa. Nagu-gwapuhan lang sila sakin. =______=

Inuwi ko sya sa condo ko. Oo. Condo ko. Iba pa to sa bahay namin na katabi lang ng bahay nina Zara.

Sanay na ko sa kanya ehh. Nahihimatay talaga sya pagkatapos umiyak. =.= Hindi ko alam kung bakit.

Nung nakita ko na sinampal nya si Drew kanina, nun ko lang narealize yung kabobohan ko at nakaramdam ako ng galit sa taong yun.

Nakakasura kasi kaibigan ko sya ng 9 months sa London.

Tanga ko naman at hindi ko tinanung kung anung pangalan ng babaeng nakukwento nya sakin. Wala akong kamalay-malay n ayung bestfriend ko na pala yun. Nak ng teteng naman oh! Nakapangako pa naman ako na tutulungan ko sya magpaliwanag sa babae na yun. =.=

"Brix"

"Gising ka na pala."

"S-sorry kanina."

:( Pugto yung mata nya. Siguro kanina pa syang gising. Halata namang kaiiyak lang nya.

"Ok lang. HIndi kita pipilliting magkwento."

Halata kasing naiilang sya sa nangyari kanina.

No need to tell me kasi alam ko na kung anong nangyari. Kasi alam ko na noon pa yung ginawa ng lokong Drew na yun.

"Umupo ka na dyan. Kain ka muna."

Nagluluto kasi ako ng pan cake. Alas-otso na ng gabi pero kelangan ko talagang magluto nito para kay Zara.

Naramdaman ko na yumakap sya sakin. Nakatalikod ako kasi nagluluto ako tapos nakayapos sya sakin from my back.

"Brix. Salamat kanina ha? Pinayagan mo akong gawin kang human towel."

"W-wala yun. Beastfriend mo ko diba? Palagi ka namang sakin umiiyak simula nung mga bata pa lang tayo. Sanay na ko sa pag-singa mo sa damit ko."

"Sira ka talaga. Pero Salamat ha? Salamat Beastfriend. Wag ka na munang aalis ha? Kelangan kita ngayon eh. Psh. Scratch that. Wag ka ng aalis ha? Kelangan kita."

"Dito muna ako. Makakatikim sakin ang mga lalaking mag-papaiyak sayo."

"Sus! Lugi pala ako sa suntok ko dun kanina?"

"S-sinuntok mo sya?!"

Sino kayang tinutukoy nito?

Yung nakita kong kahalikan nya habang umiiyak sya?

Yung sira ulong kaibigan ko na nang-iwan sa kanya?

Yung si Drew lang naman ang nakatikim ng power punch ko. Alam ko namang sya na ang babawi sa Jeric na yun eh.

"Psh. Kumakain ka na o."

"Thanks Beastfriend. Alam mo talaga ang comfort food ko."

Tapos halos ibuhos nya yung isang bote ng syrup sa pan cake nya. Ang tamis nun ah! =.= Kahit kelan talaga to! Psh.

Pero masaya na din ako kahit papano kasi nakikita ko na ngumingiti na sya ulit habang kumakain. Ang ganda ganda talaga ni Zara lalo na kapag ngumingiti sya. Psh.

Mahal na mahal kita Zara. 

Lagi mong tatandaan na 

Mahal na mahal kita Beastfiend.