"Neden burdasın Baekhyun?"
"Benim yanıma gelmiş, nasıl olduğumu merak etmiş Seo Hyun. Sanane?"
"Soruyu sana yönettiğimi hatırlamıyorum Ha Eun?"
Ha Eun gözlerini devirdi ve ellerini göğsünün altında birleştirdi.
"Evet Baekhyun, seni dinliyorum."
"Ha Eun'un da dediği gibi, onu merak ettim ve geldim."
"Komiksin Baek." dedi Taehyung gözlerini kısarken.
"Pardon? Burda kim komik tartışmayalım istersen Taehyung." dedi Baekhyun kaşlarını çatarak.
"Taehyung ne gibi komik bi durumda Baekhyun söylesene."
"Gerçekten duymak istediğine emin mi sevgilin?" dedi. Sevgilin derken bunu bastırarak söylemişti Baekhyun.
"Söyle." dedik Taehyung'la ikimiz aynı anda.
"Nerden başlasam, nasıl başlasam bilemedim ki şimdi. Şöyle söyliyim, Taehyung en yakın arkadaşının sevdiği kişiye karşı bişeyler hissedecek kadar seviyesiz birisi. Benim sana karşı boş olmadığımı kendisi daha iyi biliyordu. Hatta o günde öğrendiğin gibi, benim için Ha Eun'dan telefon numaranı almasını ben istemiştim. Ama gel gör ki kendi çıkarlarını da düşünmüş bu konuda. Bak o günden sonra seninle yakın oldu. Yalan mı? Birlikte bi yerlere gitmeler, sahilde birlikte kalmalar.. O gece sizi gördüm. Taehyung kucağında seni taşıyarak eve kadar götürdü. Benim hayalim de olan şeyi en yakın arkadaşımın yapması sizce de çok bencilce değil mi?"
"Yeter Baekhyun sus." Ha Eun'un konuşmasıyla ortam daha da sessizleşmişti. Onu seviyordu ve ondan böyle şeyleri duyması pek hoşuna gitmiyordu, belliydi..
"Daha anlatıcaklarım bitmemişti Ha Eun."
"KAPA ÇENENİ BAEKHYUN VE EVİMDEN DEFOL!" Ha Eun'un bağırmasıyla irkilmiştim. Ağlayarak sözlerine devam etti.
"Sanki.. Sanki acı çekmemi istiyor gibisin. Yapma, canımı yakıyo. Seo Hyun'u, ablam gibi bildiğim kişiyi sevmen beni günden güne daha çok bitiriyor. Yapma, yalvarırım.. Sevdiğim kişinin canını yakması kalbimi acıtıyor.. Senden tek istediğim şey, Seo Hyun'la aramızı bozma ve hepimizin hayatından defol git. Onlar mutlu ve bende mutlu olmak istiyorum.." dedi.
Baekhyun bişey demeden evden çıktı. Ha Eun öylece kendini yere bırakmıştı. Hemen yanına gittim ve her ne kadar çırpınsa da bi saniye bile bırakmadım onu. Kısa bi süre sonra oda pes etmiş bi şekilde kalmıştı.
. . .
"Özür dilerim Ha Eun. İnan öyle bişey olduğunu bilmiyordum. Canın yakmak istemezdim."
Ha Eun buruk bi tebessüm ettikten sonra ellerimi tuttu ve "Benim canımı sen değil, o yaktı. Bunu düşünmesi gereken o. Ama artık o bile bişey ifade etmez benim için. Sen her zaman didiştiğim 'Seo Hyun' sun benim için." dedi.
Bende güldüm ve beni aşağıda bekleyen Taehyung'un yanına indim.
"Uyudu mu?" dedi. Evet anlamında başımı salladıktan sonra ellerimi Taehyung'un belinde birleştirdim ve "Dışarı çıkalım mı? Biraz yürüyüş yaparız?" dedim. "Tamam." dedi ve güldü.
. . .
"Taehyung?"
"Hı?"
"Senin kendi evin nerde ve hangi üniversitede okuyosun? Sevgiliyiz ve hiç bişeyimizi bilmiyoruz."
"Ah haklısın güzelim. Ben de bu şehirde oturuyorum ve Inha Üniversitesi'ne gidiyorum. OMO! Noldu da birden ışık görmüş tavşana döndün?"
"S-sen ciddi misin? Taehyung aynı şehir de oturuyoruz ve aynı üniversitede okuyoruz!!"
"Oha! Yani aynı şehirde oturduğumuzu ben biliyordum ama aynı üniversitede okuduğumuzu hiç bilmiyordum da, ben seni daha önce nasıl görmedim?"
"Huh? Bende göremedim seni hiç. Şaka gibi. Ah bu arada hangi bölüm senin?"
"Mühendislik ve sanat benim. Sen?"
"Tıp benimde. Belki de o yüzden hiç karşılaşmadık, farklı bölümler ve ayrıca fakülteler de ayrı ya. Tabi bi de benden bi yaş büyük olman var."
"Evet." dedi ve o mükemmel kare gülüşünü bahşetti bana. Ardından ellerimi ellerinin arasına aldı. "Seni seviyorum Seo Hyun, seni çok seviyorum." dedi ve dudaklarıma dudaklarını bastırdı.
Bu his, bu şey o kadar güzel ki, anlatamıyorum.
Onu bi kere bile kaybetmek istemiyorum.
Ona benden başkasının sahip olmasını istemiyorum.
Onu deli gibi seviyorum..
Sayın Kim Taehyung, kalbimi kaybettim. Acaba sizde mi?
Taehyung dudaklarımdan ayrıldıktan sonra tekrar güldü ve benim tekrar tekrar dengem bozuldu. Bu çocuk nerde ne yapacağını hiç bilmiyor..
"Hadi seni eve bırakıyım, bende yazlığa gidip eşyalarımı toplayayım. Yarın buluşalım ama." dedi ve göz kırptı.
'Tamam' anlamında başımı salladım ve güldüm.
. . .
"Teşekkürler sevgilim. Arabayı dikkatli kullan, seni seviyorum." dedim ve sarıldım.
Sana olan son dokunuşumun bu olacağını bilseydim bırakmazdım.
Seni özledim Kim Taehyung.
Neden gelmiyorsun Kim Taehyung?
Sana ihtiyacım olduğunu biliyorsun Kim Taehyung.
Nerdesin sevgilim?
Neden bi daha uyanmamak üzere uyudun ki?
Yanına geleceğim, ve yeniden biz olacağız kusursuz yıldızım..
. . .
Seo Hyun oturduğu odanın kapısını kilitledi ve ailesinin ona bağırmasına aldırış etmeden balkona çıktı.
Sana senin gittiğin gibi gelmek isterdim sevgilim, ama şartlar buna el veriyo ancak.
dedi ve buruk bi gülümseme eşliğinde yanağından yere damlayan göz yaşını sildi.
Özür dilerim anne, özür dilerim Ha Eun.. Ben sadece Taehyung'a değil, babama da kavuşuyorum..
Seo Hyun son sözünü de söyledikten sonra kendisini boşluğa ve sonsuz uykuya bıraktı..
The End ✔️✔️
