"Caroline, kontrolünü kaybedeceksin."
Sinirli ve bir yandan da endişeli gözlerle bana bakan Elena'ya bakmak için kafamı hafifçe ona çevirdim ve öğle yemeğimi yemeye devam ettim.
"Sana sesleniyorum. Hey, yeter artık." Bu bağırışı kulak asılmayacak gibi değildi. Sesinden gelen korku dolu ton sinirlerime işkence ediyordu adeta.
"Sadece yemek yiyordum."Yemeğimi koltuğa atıp gözlerini açmasını sağladım. "Sadece ufak çaplı bir seks yaptık ve sonra gittin." Bunu yapınca dünyanın benim olduğunu sanıyordum, bu hissi seviyordum. Kalkıp giden yemeğimin ardından Damon geldi.
"Bu yemekleri ortak yiyeceğimizi sanıyordum sarı kafa." Yarımağız sırıtan ve bu sırıtışıyla Elena'yı büyüleyen kişi bana yemeğimi paylaşmamı mı söylüyordu?
"Öyleyse sanmaya devam et Damon." Bir kaşı havaya kalkarken eli direk içki şişesine gitti, bir bardak içki doldurduktan sonra Elena'nın yanağına küçük bir buse kondurdu.
"Sizin bu şeyleri yatak odanızda yapmanız gerekmiyor mu?" Sanırım Stefan'ı unutmuşlardı. Hadi ama ordan en yakın arkadaşımın acı çekmesinde hoşlanıyor gibi mi duruyorum.
"Sanırım yatak odamıza gitme vaktimiz geldi Elena, tik tak." Tam Elena'yı kucağına alacağı sırada kapıdan Stefan'ın girdiğini gördük. Yüzündeki hüzün ve acı beni ona daha çok yakınlaştırıyordu. Onun böyle üzülmesini istemiyordum. Sürekli bir yerlere gitmeyi ve kafa dağıtmayı teklif ediyordum ama bu tekliflerimi dudakları kapalı bir şekilde gülerek reddediyordu.
"Kardeşim, zil diye bir şey var, hani çalmak için eve girmek."
"Burası benimde evim."
İstifini bozmadan cevap verdi.
Elini kaldırdı ve beyaz bir mektubu Damon'a uzattı. Tek kaşını havaya kaldıran klasik Damon, soru sorarcasına Stefan'a baktı.
"Klaus'tan".
"Klaus mu?" Şaşırmıştı ve bende şaşırmıştım. Bu mektup neyin nesiydi?
"Ne yazıyor Damon?" Elena kuşkulanarak mektuba baktı.
"Açınca öğrenilecek sanırım."
Beyaz mektubu açtı ve sesli bir şekilde okumaya başladı.
"Uzun zamandır görmediğim Salvatore Kardeşler, sanırım size bir sürpriz yapıp iki gün sonra oraya geliyorum. Umarım bunu Caroline'a en kısa zamanda iletirsiniz."
Sevgilerimle.
Klaus
"Acaba hangi kötü şeyle geliyor?" Damon koltuğa oturup, bacaklarını küçük sehpaya uzattı.
"Ters giden bir şeyler var. Bunu öğrenmeliyiz." Stefan kendine bir içki doldurup bana acı dolu bir gülümseme verdi.
"Klaus buraya boşu boşuna gelmez, kesinlikle bunun altında bir şeyler var." Elena'nın bir eli saçlarına giderken gözleri beni takip etti.
"Sarı kafa, misafirimiz var ve sana mektubu vermeyi bana bahşediyor."
Neredeyse iki ay sonra zar zor unuttuğum kişi şimdi tekrar mı geliyordu. Hayatımı toplamıştım o gittikten sonra, bir düzenim vardı, hayatım ve planlarım.
"Kapat çeneni." Mektubu alıp yırttım ve kapıdan çıkıp ilk yürüdüğümüz yere gittim.
Büyü gerçekleşiyordu, o geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Give Me Love (Klaroline)
FanfictionBizler ne değersiz insanlardık bir kaç yıl önce. Hayatın tadına varamadan ölecekmişiz lakin bu benim için değişti. Bir vampir oldum ve hayatı doruklarıma kadar hissederek yaşıyor, yaşıyordum. O zamana kadar. Mazide kalan kara bulutlar geri gelmişti...
