arkadaşlar,neredeyse ağlayacaktım.....
o kadar güzel tepkiler vermişsiniz ki yemin ediyorum gülümseyerek uyudum:"D
çok teşekkür ederim ilginiz ve mutlu eden yorumlarınız için<3sizi seviyom
➖
bana karşı sen, sana karşı ben...
önceden birbirimize karşı hiçbir şey ifade etmiyorduk."yoongi hyung, babamın ne zaman döneceğini biliyor musun?" çekingen tavrınla sormuştun.
bana benziyordun, ikimiz de insanlardan çekiniyorduk. o zamanlar senin gözünde babanın çalışanı olan bir gençten fazlası değildim.
"gideli 15 dakika oldu, işim kısa sürecek demişti. istersen...bekleyebilirsin." cümlemi heyecandan tamamlayamadığımı hatırlıyorum. senin benimle aynı yerde olacak olman beni tarifsiz duygulara sokuyordu çünkü.
"o zaman caddenin karşısındaki kafeden içecek alıp geri döneyim. bir şey ister misin yoongi hyung?" aslında bu soruyu sorduğunda sıcak çikolata istediğimi söylemek istemiştim. ama bunu senden isteyemeyecek kadar çekingendim. ağzımdan tek bir kelime de çıkmamıştı. sadece kafamı olumsuz anlamında sallamıştım.
kapıdan çıktığını gördüğümde elimdeki bezi bırakıp merdivene oturmuştum. gerçekten, beni bu kadar heyecanlandırman normal miydi?
seni kafamdan atmak için bezi elime tekrar alarak bir şarkı tutturmuştum dilime. sesim kötüydü, fark etmezdi. benden başka kimsenin duymayacağını düşünmüştüm.
sonra sen geldin, elindeki içeceklerle. bir tane yoktu elinde. babana mı almıştın diğerini?
"yoongi hyung, şey..." elindeki içeceklerden birini bana uzatmıştın. "ne seveceğini bilmediğim için kendi içtiğimden aldım, umarım seversin." bunları söyleyip gözlerini kaçırarak gülümsemiştin. o kadar şirindin ki...
sen ne alırsan al içecektim biliyor musun? fakat sen, sıcak çikolata almıştın. gerçekten tahmin mi etmiştin, yoksa baban bir şeyler mi anlatmıştı? bilmiyordum. fakat aldığın sıcak çikolata bana cennetten gelmiş gibiydi.
hala içmediğimi fark edince bana neden içmediğimi sorup, beğenmediğimi düşünmüştün. aksini söylerek hızlıca bir yudum almıştım sıcak çikolatamdan. ağzımı yaksa dahi, çok güzeldi.
sana bunun parasını versem, doğru olur muydu? bilmiyordum. vermezsem arkamdan laf eder miydin? etmedin. değil mi?
sonra baban geldi. ikimizin elinde de sıcak çikolata görünce işten kaytardığımı düşünüp bana takılmıştı. sen ciddiye alıp inkâr etmiştin hemen.
beni savunman çok güzeldi. baban ise şaşırmış gibiydi.
"jimin, oğlum iyi misin?" demişti.
sen ise "baba, o gerçekten işini yapıyordu. ben gidip aldım." demiştin. oysa sana bunu sorma sebebi benim gibi oluşundu.
ikimiz de utangaçtık.
ikimiz de çekiniyorduk.
ikimiz de hep içimizde sakladık....
sanırım bunu her bölüm soracağım ama,nasıl gidiyor? hala beğeniyor musunuz? beklentilerinizi karşılıyor mu...?
sizi seviyorumm
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hi, hello ⁝ yoonmin
Fanficー tamamlandı ❝ selam, merhaba ❞ bunları birbirimize söylediğimiz an hikayemiz başlıyordu. - fluff - kısa hikaye © mindaextae