9 մաս

291 16 7
                                    

- Չնայած , մի չքվի կյանքիցս ։ Դու այդքան հեշտությամբ չես ազատվի ինձանից ։ Դու կգաս ինձ հետ ։

- Դիլան , խնդրում եմ ներիր ինձ ։

- Ներված ես , բայց պատժվելու ես ու ասեմ , որ իմ ողջ խստությամբ ես պատժվելու ։ Եթե ցանկանում էիր ամուսնանալ , շուտով ցանկանալու ես հանգիստ կյանք ։

- Դիլան , ինչեր ես խոսում ?

-  Գնացինք ! , - ասաց նա ու ձեռքիցս բռնեց , տարավ դեպի մեքենան ։

Ճանապարհին էինք , բայց թե ուր էինք գնում չգիտեի ։

- Դիլան ուր ենք գնում ?

- Շուտով կիմանաս ։ Ասեմ որ այս հագուստները ավելի գեղեցիկ են , քան այն վուլգար զգեստերը ։

- Դիլան ,  տար ինձ իմ տուն  ։

- Այսօրվանից դա չէ քո տունը ։ Դա հորաքրոջս տունն է ։ Քո տունը իմ տունն է ։ Իրերդ վաղը կբերեն ։

- Դիլան , գժվելես ?

- 3 օրից մեր հարսանիքնա  ։

- Ինչ հարսանիք ? Մենք իրար ընդամենը մեկ շաբաթ էլ չենք ճանաչում ։

- Ոչինչ , ամուսնությունից հետո կճանաչես ։ Ասում էիր մորաքրոջս , որ ինձ սիրում ես , դրա համար կամուսնանանք ։

Ես լռեցի  , չգիտեմ թե նրա մտքին ինչ կա ։ Մենք հասանք մի բարձրահարկ շենքի մոտ ։ Նա իջավ մեքենայից ու իմ դուռը բացեց ։

- Իջիր մեքենայից ։

- Ինձ տուն տար ։

- Դու ինձ լավ չես հասկանում ?  , - ասաց նա , բռնեց ձեռքս ու հանեց մեքենայից ։ Նա գրեթե ստիպողաբար էր ինձ տանում ։ Մենք բարձացանք շենքի 21-րդ հարկը ։ Մենք ներս մտանք ։

- Դիլան , խնդրում եմ ինձ տուն տար ։ Ես բարձրությունից վախենում եմ ։

- Կսովորես , արի ես քեզ մեր ննջարանը ցույց տամ ։

- Մեր ?

- Մենք ամուսիներ ենք շուտով լինելու ։ Կարիք չկա առանձին քնելու ։

- Դու հիմար ես !

Նա բռնեց ձեռքս ու ինձ տարավ ննջարան ։

- Ես հագուստ չունեմ ։

- Քեզ պետք չի , - ասաց նա , իսկ ես ապտակեցի նրան , - Ձեռքերդ այլևս չերկարացնես ։ Հագիր իմ շապիկներից մեկը ։ Վաղը կբերեն հագուստներդ , բացի դրանք ես քեզ համար առավոտյան հագուստներ կգնեմ ։ Վաղը նաև կգնանք բանկ ու դու գումարը կվերադարձնես Ռեզին ։

Նա ինձ մի շապիկ տևեց ։

- Ես սա չեմ հագնի ։

- Այդ դեպքում մերկ քնիր ։

Սերը թևեր է տալիսМесто, где живут истории. Откройте их для себя