A Cinderella Story

Hoofdstuk 6

Het is een tijdje stil. Je zou denken ongemakkelijk maar gek genoeg voelt het wel goed. Geen idee hoe, maar het voelt gewoon zo. Tegelijkertijd voelt het ook gek. We denken na over onze eigen dingen. Ik denk aan de droom. De ogen flitsen weer aan me voorbij. Die zombie, wat was dat? Het was een meisje, dat weet ik zeker. Er zwaait een hand voor mijn zicht. 'Hallo? Aarde aan Eva?' Verschrikt kijk ik naast me. In de fel blauwe ogen. Je zou er in verdrinken... Ik schud de gedachten van me af en merk dat ik bloos. 'Sorry wat zei je?' Hij grinnikt 'Ik vroeg of je mij de weg naar de bewoonde wereld wou wijzen.' 'Oh uuhm oké. Je volgt gewoon dit pad en dan kom je een splitsing tegen, da-' 'Misschien moet je met me mee lopen, dat onthoud ik nooit.' Onderbreken hij me met een grijns. Ugh, daar heb je dat player gedrag weer. Ik rol met mijn ogen en ik hoor hem weer grinnikken. Ik sta op en hij doet het zelfde. Stil lopen we naast elkaar terug het bos in. Zijn hand raakt mijn hand even aan, en mijn hand begint te tintelen. Snel stop ik mijn handen in mijn zak. Ineens zie ik de grond dichterbij komen, en omdat ik mijn handen in mijn zak had kan ik mezelf niet opvangen. Niet veel daarna voel ik een harde klap op mijn voorhoofd, en allemaal zwarte vlekjes dansen voor mijn ogen. Het laatste wat ik zie is Niall die me verstrikt aankijkt..

***

Ik sta alweer in een donkere straat. Ik zie heel wazig, moeilijk kan ik de silhouet van iemand onderscheiden. Ik wrijf in mijn ogen en probeer nog eens te kijken. Langzaam verschijnt er iets blauws. Het zijn ogen... Nialls ogen. "Niall" fluister ik. Hij lijkt me niet te horen. Hij kijkt dof uit zijn ogen. "Niall!!" roep ik nu. Zijn blik word even scherp, maar dan verstrakt hij en de blik word weer dof. "Hij hoort je toch niet!" hoor ik iemand zeggen. Een meisje. Ze lacht gemeen. "Wat is dit?" vraag ik bang. "Je hoeft niet bang te zijn, je vond Niall toch een player?" vraagt ze spottend. Ik kijk om me heen, maar het enige wat ik zie is Nialls gezicht. Zijn ogen worden langzaam zwart, en zijn huid krijtwit. "Wat is dit??" roep ik nog een keer. Ik hoor haar alweer gemeen lachen. Ik voel mijn hand warm worden. Ik kijk ernaar, maar het is te wazig. Ik probeer met mijn duim over mijn hand te wrijven om uit te vinden waar het warme gevoel vandaan komt. Maar ik kan mijn duim niet bewegen. Nu voel ik mijn voorhoofd koud worden. Als ik voor me kijk is Niall verdwenen.

***

'Volgens mij word ze wakker' hoor ik iemand fluisteren. Volgens mij is de droom over. Alweer zo echt, maar tegelijkertijd zo onwerkelijk. Ik doe mijn ogen open, maar gelijk weer dicht omdat er een fel licht in schijnt. Voorzichtig doe ik ze weer open, en knipper een paar keer om aan het licht te wennen. Ik kijk om me heen, bijna direct naar mijn hand, omdat ik me toch echt afvraag wat dat warme gevoel was. Ik zie een hand om mijn hand. Met mijn ogen volg ik de arm, en kom er zo achter dat de hand van Niall is. Hij kijkt me aan en trekt snel zijn hand terug. Mijn hoofd is koud omdat er een washandje op ligt. Ik ga wat rechter zitten en kijk om me heen. Ik lig in een grote woonkamer. Rechts naar me zit Niall, en links naast me een jongen met groene ogen en een grote krullenbos. De jongen met de krullen glimlacht naar me. 'Hoi! Ik ben Harry.' zegt hij vrolijk. 'Hoi' groet ik terug. Ik lig op een grote hoekbank, voor me staat een tv, verder staan er nog wat stoelen. In de hoek van de kamer zie ik een open trap naar beneden. Waarschijnlijk de kelder. Niall ziet me denk ik kijken, want hij zegt: 'Daar zit een studio.' Oh ja, hij is beroemd. Ik knik. Ik kijk op de grote klok die aan de muur hangt. Het is acht uur. 'Ik moet naar huis' zeg ik. Meestal word de rest om een uur of negen wakker, en ik moet nog een aantal klusjes doen. Dus ik mag wel een beetje opschieten. Niall knikt en staat op. 'Voel je je wel goed?' vraagt hij. Mijn hoofd doet pijn maar dat ga ik echt niet zeggen. Dus knikt ik maar en loop achter hem aan naar de deur. Ik zwaai nog even naar Harry, en loop dan door naar buiten. Ik ga naast Niall in een taxi zitten die hij blijkbaar heeft aangehouden. Ik zeg mijn adres en de taxi begint te rijden.

Hey hey! sorry sorry sorry sorry sorry sorry sorry dat ik de hele week niet heb geupload. (Ook niet aan mijn eigen boek) maar ik had proefwerkweer, en had het dus druk met leren. Maar nu is het weekend en de proefwerkweer is voorbij!! WHOOP WHOOP! Hoe was jullie week? :) verder heb ik niet veel meer te zeggen...

Byee!!

xx emma