A Cinderella Story

Hoofdstuk 8

Eva P.O.V.

Ik zet de borden in de vaatwasser en bedenk me wat ik straks allemaal nog moet doen. Ik loop naar de woonkamer waar ik mevrouw zie staan met een enorm kakkerig mantel pakje aan. Nicole staat in een hemd en een skinny-jeans op een krukje terwijl de vrouw haar taille opmeet. Het valt me op dat Nicole best dun is. 'En in welke kleur moest de jurk?' vraagt de vrouw. 'Pa-' 'Wit' onderbreekt mijn tante Nicole. Een beetje beteuterd kijkt ze naar de grond, maar ze gaat er niet tegenin. Mijn tante draait zich naar me om, en kijkt me met een afkeurende blik aan. 'Sta daar niet zo! Haal eens een kopje thee voor ons!' Snauwt ze, en ik snel de keuken weer in. Ik zet water op en pak alvast 3 kopjes, het suikerpotje, en drie biscuitjes. Ik schenk de thee in en zet alles op een dienblad. Ik loop weer naar de kamer en zet het dienblad op tafel neer, waarna ik naar boven loop om de badkamer schoon te maken.

Niall P.O.V., Volgende ochtend.

Ik zit in een weiland. Prachtig groen gras, en geen wolkje aan de lucht. Verderop zie ik een beekje stromen. Er staat een meisje bij, met haar rug naar me toe. Ik sta op en loop naar haar toe. Ik leg mijn hand op haar schouder, en ze draait zich met een ruk om. Ik wil naar haar gezicht kijken, om te checken of het nou echt Eva is, maar ik verdrink in haar diepe ogen. Haar gezicht word wazig, en ik kan haar niet meer goed zien. Alleen haar bruine ogen. Een traan ontsnapt uit haar ooghoek. Ik volg hem met mijn ogen, hij glijd langs haar wang naar beneden, langs haar neus, naar haar kin. Hij drupt van haar gezicht af de donkere diepte in. Wacht? De donkere diepte? Daar was net stralend groen gras. Verschrikt kijk ik om me heen, ik dacht dat dit eindelijk een fijne droom was. Als ik weer naar het meisje kijk, zie ik dat haar ogen verdrietig staan. 'Hey' fluister ik, op geruststellende toon. Ik sla mijn armen om haar heen, en ze legt haar hoofd op mijn borst. Ineens lijkt het of ik de controle over mezelf verlies, en ik voel hoe mijn armen steeds strakker om haar heen gaan. 'Niall' Fluistert ze verstikt. Nee nee nee! Ik wil dit niet! Ik wil haar geen pijn doen! 'Niall' Fluistert ze nog een keer. Ze weet dat ik het ben. Ze kijkt omhoog, en schrikt duidelijk als ze mijn gezicht ziet. Mijn ogen voelen raar aan. Langzaam worden ze steeds zwaarder, tot ik verdoofd op de grond neerzak.

'Niall! Niall?' roept een stem in de verte. 'Rustig maar Niall ik ben bij je' Zegt de stem geruststellend. Ik schiet overeind, en voel dat ik nat ben van het zweet. Liam zit op de rand van mijn bed en kijkt me bezorgd aan. 'W- wat' Stotter ik. 'Rustig Niall het was maar een droom' Ik knik verslagen, en schop de dekens van me af. Ik wrijf im mijn ogen om goed wakker te worden, waarna ik naar Liam kijk. Dit kan zo niet langer, ik moet het hem vertellen. Hij maakt zich duidelijk zorgen over me. 'Liam?' Vraag ik schor. 'Ja?' 'Ik denk dat ik je wat moet vertellen'

Eva P.O.V, ook die ochtend.

Ik zit in een weiland, met prachtig groen gras. Verderop zie ik een beekje. Ik sta op en loop erheen. Als verdoofd staar ik naar het water. Ik weet dat dit weer een droom is, maar ik heb geen controle over mijn lichaam. Het voelt zo vreemd. Ik doe mijn best om wakker te worden. 'Dit is een droom, dit is een droom' fluister ik voor me uit. Meestal werkt dat wel, maar nu dus niet. Ineens voel ik een hand op mijn schouder, en ik draai me geschrokken om. Niall. Het is duidelijk Niall. Hij staart in mijn ogen, en ik in de zijne. Een stem in mijn hoofd: ''Dacht je echt dat je hem kon krijgen bitch?'' een spottende lach. Waarom heb ik hier steeds nachtmerries over? Ik haat dit. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek, en Niall volgt hem met zijn ogen. Het word donker om ons heen, en waarschijnlijk heeft Niall het ook door, want hij kijkt verschrikt om zich heen. Verdrietig kijk ik voor me uit. 'Hey' Fluistert Niall geruststellend. Hij slaat zijn armen om me heen, en ik leg mijn hoofd op zijn borst. Nog meer tranen glijden over mijn wangen. Ik wil dit niet meer. Zijn armen gaan steeds strakker om me heen, en paniekerig probeer ik los te komen. 'Niall' Fluister ik. Mijn keel voelt droog aan, en ik krijg amper lucht. Hij reageert niet. 'Niall' Fluister ik nog een keer. Ik kijk omhoog, en schrik als ik zijn ogen zie. Zijn ogen, die normaal stralend blauw zijn, staan nu donker en dof. Hij knippert een paar keer, waarna zijn grip losser word, en hij als een zielig hoopje op de grond neerzakt. 'Niall!!' Roep ik. De spottende lach snerpt door de lucht.

Hijgend schiet ik overeind. De deken zit strak om me heen gewikkeld. Ik schop hem van me af, en knip snel het lampje naast mijn bed aan. Ik ga rechtop zitten, en werp een blik op het klokje die naast mijn bed staat. Het is net half vijf geweest. Ik laat een bibberige zucht, en merk dat ik tril. Waarom krijg ik toch steeds nachtmerries. Ik wil dit niet, wat heb ik fout gedaan??

~~~

Woeeshjj! Eerst wil ik sorry zeggen voor de late upload, maar ik kan het uitleggen. Ik klikte op uitloggen terwijl ik nog op het scherm van hoofdstuk stond, en ik had niet op opslaan geklikt :#  Dus vandaag ben ik weer opnieuw begonnen, en in anderhalf uur kwam dit eruit! Ik hoop dat jullie het wat vonden! Laat pls een comment en een vote achter. *kijkt smekend aan* Oh ja, ik wil ook nog sorry tegen Milou zeggen, want volgens mij heb ik het haar best moeilijk gemaakt nu :-/ En nu ga ik ETEEEN!!! Sorry moest ff ^^

Daag!! xxx Eeeemmmaaaaa (hieper hieper hieper hieper)