Η πλούσια και ο φτωχός.

Chapter 5

Καθώς πλησιάζουμε και μπορώ να τους δω ακόμα καλύτερα, διαπιστώνω ότι είναι πολύ όμορφοι.

Ο Τζος έχει βάλει ένα ροζ πουκάμισο μαζί με ένα μαύρο παντελόνι. Τα μαλλιά του είναι προς τα πίσω και για να σταθεροποιηθούν έχει βάλει τζελ. Ούτε μια τούφα δεν πέφτει μπροστά στο προσωπό του. Στον λαιμό του φοράει έναν καφέ σταυρό. Δείχνει πανέμορφος.

Ο φίλος του φοράει ένα άσπρο πουκάμισο με ένα μπλε σκούρο τζιν. Τα καστανά μαλλιά του είναι απλά χωρίς να τα έχει κάνει κάτι. Και αυτός είναι πολύ όμορφος άλλα όχι σαν τον Τζος.

Όταν έχουμε φτάσει ακριβώς μπροστά τους, ο Τζος με κοιτάει έντονα και επίμονα. Και το μεσημέρι το έκανε αυτό και κάτι μου λέει ότι δεν θα σταματήσει να το κάνει. Δεν μου αρέσει όταν με κοιτάνε επίμονα. Νιώθω άβολα και δεν ξέρω τι να κάνω.

<<Νόμιζα ότι δεν θα ερχόσασταν>> λέει ο Τζος και συνεχίζει να με κοιτάει.

<<Δεν υπήρχε λόγος να μην έρθουμε αφού το είπαμε>> του λέω χαμογελώντας.

Δεν λέμε κάτι άλλο και η στίγμη είναι πολύ άβολη. Ο Τζος τρίβει το πίσω μέρος του λαιμού του με το χέρι του νιώθωντας αμήχανα επειδή δεν ξέρει πως να μας χαιρετήσει υποθέτω. Τελικά, έρχεται προς το μέρος μου και με φιλάει σταυρωτά.

Πάει προς το μέρος της Σοφίας για να την χαιρετήσει.

<< Είμαι ο Τζος>> δίνει το χέρι του στην Σοφία.

<<Χαίρομαι που σε γνωρίζω Τζος, είμαι η Σοφία>> χαμογελάει και δίνει το χέρι της για χειραψία.

<<Είμαι ο Τζούλιαν χαίρομαι που σας γνωρίζω κορίτσια>> λέει ο φίλος του Τζος και μας χαμογέλα.

<<Και εμείς το ίδιο>> απαντάμε με την Σοφία ταυτόχρονα.

<<Τζούλιαν πάνε με την Σοφία μπροστά, εγώ θα κάτσω με την Αμπέλα>> λέει ο Τζος και πάνε μπροστά με την Σοφία.

Περπατάμε δίπλα - δίπλα σιωπήλοι χωρίς να ξέρουμε τι να πούμε. Δεν πρόκειται να μιλήσω εγώ πρώτη, οπότε περιμένω να μιλήσει αυτός. Τελικά το κάνει.

<<Λοιπόν, Αμπέλα πες μου μερικά πράγματα για 'σένα>> λέει και με κοιτάει επίμονα όπως πάντα.

<<Δεν υπάρχουν και πολλά να σου πω. Είμαι 18 χρονών, γεννήθηκα εδώ στο Τρίμπχαντ και μένω μαζί με την μητέρα μου στο σπίτι του μέλλοντα αρραβωνιαστικού μου>> λέω αναφέροντας τον Κρίστοφερ επειδή θέλω να ξεκαθαρίσω τα πράγματα από την αρχή και να καταλάβει ότι είμαι πιασμένη. Όμως δεν δείχνει να ενοχλείται. <<Σειρά σου>> του λέω.