Η πλούσια και ο φτωχός.

Chapter 11

Μόλις με βλέπει, σηκώνεται.

Έρχεται προς το μέρος μου σιγά σιγά όπως πηγαίνω και εγώ.

<<Γεια σου Αμπέλα>> μου λέει όταν είμαι ακριβώς μπροστά του.

<<Γεια σας κύριε Μόγκις>> λέω σοβαρή και με κύρος.

Το βλέμμα του είναι λες και κοιτάει εξωγηίνο. Δεν το περίμενε. Και εγώ αυτήν την αντίδραση θα είχα.

Ντάξει μπορεί να είναι λίγο υπερβολικό να του μιλάω με το σεις και με το σας, αλλά πρέπει να το πω σοβαρά.

<<Κύριε Μόγκις;>> ρωτάει γελώντας.

<<Θέλω να σας μιλήσω για κάτι>> λέω σοβαρή.

<<Πείτε μου>> λέει και αυτός στον πληθυντικό. Το βρίσκει διασκεδαστικό. Πράγμα που με εκνευρίζει.

<<Ξέρετε πως σας είμαι πολύ ευγνώμων που μου βρήκατε το κολιέ γι'αυτό και βγήκαμε στο Μπράντγουεϊ, όμως δεν θέλω να υπάρχουν άλλες επαφές μεταξύ μας. Επίσης θα ήθελα να διαγράψετε το νούμερο μου>>

<<Γιατί δεν θες να υπάρχουν επαφές μεταξύ μας;>> ρωτάει όμως στον ενικό αυτή την φορά. Κατάλαβε πως μιλάω σοβαρά.

<<Γιατί δεν χρειάζεται να υπάρχει κάποιου είδους σχέσης μεταξύ μας. Σας ευχαρίστησα για το κολιέ, βγαίνοντας μαζί σας αλλά μέχρι εκεί. Θα ήταν καλό να σεβαστείτε την άποψη μου>> απάντησα.

<<Γιατί απαγορεύεται να έχεις μία σχέση μαζί μου;>> ρώτησε κάπως ειρωνικά.

<<Ναι διότι είμαι αρραβωνιασμένη>> είπα με δυναμισμό.

<<Μα δεν είπα τέτοιου είδους σχέσης κυρία Έλγκορτ. Όπως βλέπετε μόνη σας το πάτε εκεί>> λέει στον πληθυντικό με το πιο ειρωνικό του χαμόγελο.

Δεν το πιστεύω. Θα μας ρίξει και το φταίξιμο από πάνω.

<<Μα τι θράσος έχετε; Φυσικά και δεν θέλω να έχω τέτοιου είδους σχέσης μαζί σας. Προφανώς και δεν το είπα γι'αυτό>> είπα και έκανα μια παύση.<<Απλώς είπα ότι είμαι αρραβωνισμένη για να δικαιολογήσω τον λόγο που δεν μπορώ να σας μιλάω>>.

<<Επειδή είσαι αρραβωνιασμένη σημαίνει ότι δεν μπορείς να μου μιλάς;>>

<<Κάνετε πολλές ερωτήσεις και δεν μου αρέσει. Είπα τι θέλω να γίνει, οπότε εάς τελειώσει αυτή η συζήτηση εδώ>> είπα κοιτώτας έντονα τα γαλάνα μάτια του.

<<Μα εγώ δεν θέλω να σταματήσω να μιλάω μαζί σου Αμπέλα>> είπε και κάρφωσε το βλέμμα του πάνω μου.