THE YOUNG MISTRESS(COMPLETED)

CHAPTER 24

Isang linggong iniyakan ni Sabrina si Dylan. Gabi gabi syang umiiyak. Di nya mapigil or makontrol ang sarili na balewalain o iwaglit ito sa kanyang isipan.
After one week of condemning herself . She gather herself and forcefully tried to move on with her life. She's trying to go back in her old self again. School and house routines or sometimes roaming around the city mall with friends.
Pilit nyang ipinukos ang sarili sa kanyang pag-aaral. Pero di nya pa rin mapigil na wag pagmasdan si Dylan sa malayo. Masaya syang nakikitang nakangiti ito or masilayan lamang ang mukha nito paminsan minsan. Para tuloy syang bumalik sa dati. Noong time na crush nya lang ito.
Di nya rin ma force ang sarili na magalit dito. Di nya alam kung bakit pero mahalaga pa rin si Dylan sa puso nya kahit nga sinaktan sya nito.
Malapit lang ang kanilang class room sa stage kung saan paboritong tambayan ng mga classmates nya kasi napapaligiran ng mga punong kahoy. Malamig ang simoy ng hangin kaya nandun sila parati nakatambay kapag walang pasok.
Ilang buwan na rin ang nakalipas. Di na sila nagkaron ng communication ni Dylan. Iniwasan na ito ni Sabrinang itext man lang.
Nagtsitsismisan sila ng kanyang mga classmates ng may biglang dumating sa stage. Isang Class ng criminology iyon. Mukhang may practice or final practicum amg mga ito sa P. E. ang biglang sapantaha ni Sabrina ng sulyapan ang mga ito.
Ibinalik nya Ang kanyang atensyon sa mga classmates. Maingay sila kaya nagulat silang lahat ng may biglang sumita sa kanila.
"Hush! Keep quiet students. I have class here. We're going to used the stage now! "Ang narinig ni Sabrina na sabi ng lalaking may baritone voice.
Napasikdo ang kanyang dibdib. Isang tao lang ang kilala nyang may boses na ganoon sa university nila.
Dahan dahan syang napapihit paharap sa taong nagsalita mula sa likuran nya.
Nasilayan nya ang nakakunot noong mukha ni Dylan. Di nya malaman kung galit nga ba talaga ito or what. Di nya pa nakitang nagalit ang lalaki ng mga panahong magkasama silang dalawa.
Dumaan lang ang mata nito sa mukha nya saka ito tumalikod sa kanila. Tila di sila magkakilala sa inasal nito sa harap nya. Hinarap nito ang mga students nya saka pinagpartner partner ang mga iyon.
"Come on guys we need to leave here. Now. We'll get in trouble later if we don't. "Ang mahinang sabi nya sa mga classmates. Nagsitanguan nman ang mga ito bilang samang-ayun sinabi nya.
Bitbit ang nasaktang pride dahil parang di sya kilala ni Dylan ng masdan nya ito kanina. Taas noong tumayo sya kasabay ng mga classmates nya. Saka nagmartsang paalis ng stage. Ngunit di pa man sila nakakalayo ng tuluyan tinawag sila ni Dylan.
May pagtatakang napatingin sila rito. Nagtatanong ang mga tingin sa bawat isa. Napakibit balikat lamang si Sabrina. Wala syang idea kung anung kelangan nito sa kanila.
"Can you pair up as a partner of my student here who doesn't have a partner? "Ang sabi nito sa kanila.
Napatingin sila sa mga students nito. Apat roon ang walang partners kasi purong lalaki lahat. Kinulang ang klase nito sa babae.
Waltz ang pinapractice ng mga ito so kelangan talaga girl ang partner ng bawat isa para ma project ng maigi.
Lima silang magkaklase.
"Oh puntahan nyo na sila at tulungan"ang sabi nya sa mga kaklase.
"Bakit kami lang? "Ang sita ng isa sa classmates nya.
"Magsi -cr ako eh. "Ang palusot nyang sabi sa mga ito.
Pero ang totoo gusto nya lang iwasan si Dylan. Di nya kayang salubungin ang nanunuot nitong titig sa kanya kanina. Para syang lalamigin na di nya mawari.
Nang makitang papaakyat na ang mga kaibigan sa taas ng stage. Agad syang napatalikod para tumalilis ng alis roon. Ngunit di pa man sya nakakalayo ng kaunti sa stage narinig nyang nagsalita si Dylan.
"Sabrina! Come back here. "Ang sigaw nitong sabi na ikinalingon nya. May awtoridad sa boses ng lalaki at bigla syang nakadama ng kaba rito.
"H-huh? Eh magbabanyo ako sir eh. P-pwede ba iyong iba na lang ang pakiusapn mo?"Ang clueless nyang palusot rito. Napakunot noo pa syang napalakad patungo sa may harap ng stage para di sya mabansagang walang modo.
Mataman syang tinitigan ng lalaki. Tila naghahamon ang mga titig nito sa kanya. Ni hindi nga sya nilulubayan ng tingin.
"Yes sir? Something's wrong? "Ang inosente nyang tanong rito na napatitig sa mata ng lalaki.
"Yes. Can you stay for a while am demonstrating some steps to my class? "Ang pakiusap nito sa mababang tono at biglang lumamlam ang matang tumitig sa kanya.
"O-ok. "Ang nautal nyang tugon rito. Gusto nyang batukan ang sarili kung bakit nautal syang bigla na nagsalita sa harap nito.
Nang makapwesto ng lahat ang mga students nito ay agar itong nagstart ng demonstration. Kapwa nakapokos ang full attention ng mga ito sa lalaki at handa ng sundin ang ituturong steps. Iginiya sya nito sa harapan saka pin-project ang tamang paghawak ng partner na babae. Dahil ang waltz at medyo kelangan kapwa matayog ang tindig ng magkapareha. Na press ang kanyang dibdib sa dibdib nito para ipakita sa estudyante nito ang tamang paghawak ng partner. Alam nyang namumula ang kanyang mukha ng mga sandaling iyon. Pilit nyang pinakalma ang sarili. Wala sya dapat maramdamang malisya sa hawak nito sa kanya. Tapos na sa kanila ang lahat dapat mag move forward na sya at eh let go ang anumang damdamin na natitira para kay Dylan sa puso nya.
Di sya nito kinausap di rin sya tiningnan. Tila sila estranghero sa isa't isa. Pukos ito sa mga tinuturuang students nito. Kaya kung susumahin nya ang observation dito. Dylan ignore her totally which she feels like she want to burst in tears.