Ölümcül Oyun(Bitti)

Büyük Yanlış

O geceden sonra nasıl iyi olabilirdik insan. Yapmayalım diye yalvarmıştım. Ne Musa nede Güngör dinlemedi beni musallat etiler o zebaniyi bana. Musa ve Güngör benim çocukluk arkadaşımdı ikisine iyi çocuklardır. Üçümüz pek de ayrılmadık. Musa zengin bir ailenin çocuğu Güngör ise ne zengin ne fakirdir ama dedimya ikisine iyi çocuklardır. Neyi kanıtlamak istediği neyin çabasıdır hiç bilmiyorum. Ama yaptık o yanlışı. CİN çağırdık Musa nın evi bize çok yakındı. Ailesi evde yoktu bizi çağırdı.
Hiç kaçırırmıydık koca ev cipsleri aldık kucakladık colaları parti parti yapıp birbirlerini gömecektik sözde. Musa dan çıkan fikir Güngör delirtti. Bir anda tahtalar kalemler havada uçuşutu. A'dan Z'ye 0'dan 9'a kadar koca bir karton yazıp ışıkları kısıtlar. Yarım saat güldük gelmedi etmedi diye. Gelmedi bize göre ama başından beri bizi bir köşede izliyordu. Tuvalet gidiyim dedim. Bizimkiler bir pislik yapar diye tuvaletin kapısını bir güzel kitledim. Kapıdan ayağımı atmamla bir karanlığa düştüm. Zifiri karanlık bağırmaya çalıştım ama sesim çıkmadı. Kitlendim kaldım. Ensemde bir nefes merhaba diyordu sanki başka bir dilde merhaba ben geldim...
Güngör 'ün kapıya dayanmasıyla. Kendime geldim. Kapıyı zorla açtım ve bayılmışım... Gözümü açtığımda annemler başımda hastanedeydik. Panik atak olmuşum liseli çocuklarda olurmuş böyle şeyler okul, ders falan filan sıraladılar işte. Diyemedim anneme biz birşey yaptık.Öldürürdü çünkü annem. Babam ise bizimkileri çekmiş bir kenara sorguluyordu. Ayağa kalktığımda görünce hemen yanıma koştu. Ne oldu dedi neyim var kızım. Bilmiyorum ne o merhabayı nede o karanlığı söyleyebildim...