Περιπέτεια στον Βόρειο Πόλο

Κεφάλαιο 3ο

Το επόμενο πρωί άρχισαν την ανάλυση των σκελετών. Είχαν μεγάλο κρανίο και στρογγυλό στόμα ενώ τα μάτια τους έμοιαζαν με σχισμές. Το σώμα ήταν αρκετά μακρουλό για να είναι ανθρώπου και ο χώρος για τα όργανα πολύ στενός. Όσο για τα άκρα υπήρχαν δύο παραπάνω απ’ ότι του ανθρώπου. Έμοιαζε σαν να είναι ένωση ανθρώπου με χταπόδι ο σκελετός που βρήκαν! Το πιο περίεργο όμως ήταν ότι ο σκελετός ήταν πολύ πιο παλιός από τα πιο παλιά ευρήματα σκελετών που είχαν βρεθεί ως τώρα.

Κάτι δεν ήταν σωστό σε αυτή την πόλη και δεν ήξεραν αν κινδύνευαν ακόμα. Έπρεπε να μπουν ξανά στην πόλη για να δουν μήπως βρουν τίποτα άλλο! Κάτι που να μπορεί να αποδείξει τι ζούσε εκεί μέσα και το κατά πόσο ήταν επικίνδυνο. Ετοιμάστηκαν πάλι, αλλά τότε έσπασε ένας πάγος λίγο πιο κάτω από την πόλη και βγήκε στην επιφάνεια ένα περίεργο ξύλο σαν μέρος από πλοίο. Πήγαν να το πάρουν για να δουν τι είναι και τότε είδαν να πλησιάζει μια ομάδα από περίεργα όντα το ίδιο ξύλο.

Η ομάδα αυτή προχωρούσε προσεκτικά χωρίς δυσκολία και ήταν έτοιμη για μάχη με κάτι περίεργα όπλα που έμοιαζαν με ξίφη από πάγο παρά για όπλα. Όμως η ομάδα του Μπεν δεν ήθελε να το ρισκάρει. Άφησε την περίεργη αυτή ομάδα να πάρει το ξύλο και να φύγει. Πριν απομακρυνθούν ένας γύρισε προς το μέρος τους και τους κοιτούσε μέχρι να απομακρυνθούν οι υπόλοιποι με το ξύλο και να χαθούν στα παγόβουνα. Ύστερα έφυγε και ο ίδιος.

Πλέον ήξεραν με βεβαιότητα ότι υπήρχε ένας λαός εκεί, που ζούσε στους πάγους χωρίς να ενοχλεί κανέναν για αρκετό καιρό! Κάτι ετοίμαζαν όμως ή απλά ζούσαν απομονωμένοι για δικούς τους λόγους;