Περιπέτεια στον Βόρειο Πόλο

Κεφάλαιο 4ο

Ύστερα από αυτό έκαναν συμβούλιο για το πώς θα συνέχιζαν. Έπρεπε να πάρουν αποφάσεις. Θα έφευγαν με όσα είχαν βρει ή θα έμεναν να ψάξουν και άλλο;

Οι φοιτητές και ο Δρ. Μπεν είπαν να μείνουν λίγο ακόμα μήπως έβρισκαν κάτι που να εξηγεί τι είναι αυτά τα περίεργα όντα που είδαν. Οι υπόλοιποι έλεγαν ότι ίσως να ήταν καλύτερα να πήγαιναν πίσω για να εφοδιαστούν με φαγητό και όπλα και να γυρίσουν ξανά πίσω. Έτσι αποφάσισαν να μείνουν μόνο οι πέντε φοιτητές που ήταν εκεί και ο Δρ. Μπεν μαζί με δεκαπέντε άτομα και οι υπόλοιποι δεκαπέντε να πήγαιναν να φέρουν τα απαραίτητα υλικά για να μπορέσουν να συνεχίσουν για μερικές ημέρες ακόμα την έρευνα.

Έτσι και έγινε. Ο Μπεν μαζί με τον Κλωντίν, τον Πήτερ, τον Ντιμίτρι, την Λούσι και την Σίλινγκ θα πήγαιναν στην πόλη και οι όσοι έμειναν πίσω θα περίμεναν φροντίζοντας την βάση και βοηθώντας αυτούς που θα πήγαιναν να φέρουν εφόδια.

Μπήκαν στην πόλη και βρήκαν τις παγωμένες τέντες καταστρεμμένες.  Οι δρόμοι είχαν γεμίσει πάγους και νερό ενώ τα ιγκλού είχαν κομμάτια πάγου στις εισόδους τους. Για κάποιο λόγο κάποιοι προσπάθησαν να καταστρέψουν την πόλη. Στην πλατεία πλέον υπήρχε μόνο ένα άγαλμα ενός πλάσματος, σαν αυτά που είδαν, να βγαίνει από ένα πλοίο που έβγαζε καπνό από την πίσω πλευρά του και είχε κάτι σαν κανόνια στο κατάστρωμα. Τα επόμενα γεγονότα έγιναν πολύ γρήγορα. Η Σίλινγκ είδε κάτι να κινείται πολύ γρήγορα πίσω από το άγαλμα και να πηγαίνει προς κάποιο στενό που οδηγούσε στην κύρια πύλη. Απ’ έξω ακούγονταν διάφοροι ήχοι σαν ποδοβολητά. Κάποιοι έτρεχαν γρήγορα και μιλούσαν μια περίεργη γλώσσα μεταξύ τους. Και ξαφνικά σταμάτησαν.

Η ομάδα συνέχισε την έρευνα κάπως φοβισμένη αυτή την φορά γιατί δεν ήξερε κανείς τους τι μπορεί να υπάρχει πλέον μέσα και έξω από τα τείχη! Βρήκαν ένα περίεργο κτήριο που έμοιαζε με δημαρχείο. Μπήκαν μέσα και έμειναν άναυδοι. Στους τοίχους υπήρχαν κάδρα με εικόνες των πλασμάτων αυτών. Πράγματι έμοιαζαν με ενώσεις χταποδιών και ανθρώπων. Δεν τους είχε ξεγελάσει η όρασή τους όταν είδαν εκείνο το πρωί την ομάδα που πήρε το ξύλο. Και βέβαια αυτό αποδείκνυε ότι ο σκελετός ήταν σε άριστη κατάσταση.

Συνέχισαν να προχωρούν μέσα στο κτήριο και σε ένα δωμάτιο βρήκαν διάφορα βιβλία. Άλλα σε γλώσσες που ήξεραν και άλλα σε γλώσσες που δεν ήξεραν και πρώτη φορά έβλεπαν. Όμως αυτό που τους προβλημάτισε ήταν ότι το περιεχόμενο σε όλα τα βιβλία ήταν το ίδιο. Απ’ ότι κατάλαβαν πρέπει να ήταν η ιστορία του λαού αυτού μεταφρασμένη σε διάφορες γλώσσες. Πήραν ένα βιβλίο στα αγγλικά και ένα που θεώρησαν ότι είναι γραμμένο στην γλώσσα των πλασμάτων αυτών και γύρισαν να πάνε στην βάση τους και να διαβάσουν το βιβλίο. Τουλάχιστον έτσι θα ήξεραν τι είχαν να αντιμετωπίσουν.