Candies

Κεφάλαιο 7

Θανάσης

Αφού βγήκα από το δωμάτιο για να την αφήσω να κοιμηθεί έκλεισα την πόρτα απαλά. Κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες και πήρα το κινητό μου πάνω από το τραπεζάκι.

"Δεν σου είπα να στέλνεις μήνυμα ή να κάνεις αναπάντητη για να έρχεσαι;"είπα αμέσως αφού άνοιξε η γραμμή.

"Εντάξει βρε Θανάση ξεχάστηκα"απολογήθηκε.

Πήρα μια βαθιά ανάσα να γεμίσω τα πνευμόνια του και έκλεισα τα μάτια. "Τι θα κάνω;"την ρώτησα.

"Το ξέρεις ότι δεν μπορείς να της το κρύβεις για πολύ ε;"μου υπενθύμισε.

"Ωραία και τι να κάνω γαμώτο Ναταλία;"είπα λίγο πιο δυνατά.

"Να της το πεις!"φώναξε και εκείνη.

"Δε θέλω να την χάσω"

"Έτσι και το μάθει μόνη της, πίστεψέ με εκεί θα την χάσεις χωρίς αμφιβολία!..εκείνη ήταν έτσι;"

"Ναι"απάντησα χωρίς αναπνοή

"Θανάση.."πήγε να πει όμως της το έκλεισα.

Έκατσα στον καναπέ για να ηρεμήσω. Έπρεπε να της το πω κάπως χωρίς να φανώ ηλίθιος αλλά λίγο δύσκολο αυτό. Μου ξέφυγε ένα γελάκι.

Άνοιξα το ντουλάπι που βρισκόταν πάνω από τις σχολικές μου φωτογραφίες και έβγαλα ένα μπουκάλι ουίσκι. Δεν ήμουν και τόσο γερό ποτήρι για 28 χρονών..

Γύρισα πάλι πίσω στον καναπέ και άνοιξα το ραδιόφωνο. Μια κοιτούσα το ταβάνι, μια το πάτωμα, μια γύρω γύρω το δωμάτιο χωρίς να ξέρω τι να κάνω με την κατάσταση αυτή..

Το ένα ποτήρι έγιναν τρία ή αλήθεια είναι ότι είχα ακόμα τον έλεγχο για λίγο. Μέσα στην παραζάλη τα πέταξα όλα κάτω γελώντας, ποτήρι, βάζο και παραλίγο να σπάσω το ξύλινο τραπέζι.

Αποφάσισα όμως να τα μαζέψω, αλλά δεν έβλεπα καλά με αποτέλεσμα ορισμένα γυαλιά να έμπαιναν μέσα στις παλάμες μου. Προσπαθώντας να σηκωθώ έπεσα πίσω και μια από τις φωτογραφίες έπεσε κάτω με θόρυβο και έσπασε η κορνίζα. Έσφιξα τα μάτια μου. 'Τι τα θέλω και τα πίνω' σκέφτηκα.

Την ίδια στιγμή άκουσα ένα ουρλιαχτό. Γύρισα το κεφάλι στο πλάι και άνοιξα απότομα τα μάτια μου. Η Νόρα!

Μπουσουλώντας προς τις σκάλες και ανεβαίνοντας τις όσο πιο γρήγορα μπορούσα κατάφερα να σταθώ όρθιος και άνοιξα την πόρτα με δύναμη. Την έψαξα και έτρεξα προς το κρεβάτι.