Με προσοχή βγάζω τα κάπκεϊκς από τον φούρνο. Μοσχοβολάνε και εισπνέω βαθιά. Λίγους μήνες στη Ελλάδα κάτι έμαθα και από ζαχαροπλαστική και το πως να ξεφεύγω από τα ψέματα λογικά.
Τα τοποθετώ επάνω στον πάγκο και χαμογελάω. Οι γονείς μου έχουν πάρει άδεια και έχουν αφήσει εμένα υπεύθυνη για 3 εβδομάδες. Κυλάει η δεύτερη εβδομάδα και όλα πάνε καλά.
Ο καιρός σήμερα το πάει για βροχή. Συνηθισμένα πράγματα σε μια χώρα σαν την Αγγλία. Το καμπανάκι του μαγαζιού με ειδοποιεί ότι κάποιος έχει μπει στον χώρο. ''Καλησπέρα σας''κοιτάω τον πελάτη.
Με κοιτάει και εκείνος μέσα στα μάτια, ωστόσο ξέρω ποιον αντικρίζω και καταπίνω δυνατά. ''Αυτά τα κάπκεις, δικά σας;''μου δείχνει με τη ματιά του και κουνάω το κεφάλι μου θετικά. Χωρίς να ντραπεί, παίρνει ένα και το δοκιμάζει.
''Δεν επιτρέπεται να το κάνετε αυτό''του λέω αυστηρά και ανασηκώνει τα φρύδια του.
''Στο δάσκαλο που σου τα έμαθε μιλάς έτσι;''ρωτάει έκπληκτος.
''Σα πολύ θράσος δεν έχεις;'' Και ξαφνικά η δυνατή βροχή έκανε την εμφάνισή της. ''Έρχεσαι εδώ μετά από τόσους μήνες; Να κάνεις τι; Σου είπα ότι δεν θέλω να ακούσω τίποτα. Και επιπλέον πως με βρήκες;'' άρχισα να κάνω απανωτές ερωτήσεις.
''Έχω τις πηγές μου''απάντησε και κοιτούσε τριγύρω το μαγαζί.
''Φύγε''είπα χαμηλόφωνα όμως με κοίταξε σοβαρά.
''Θα σου πω αυτά που έχω να σου πω, και μετά αν θες θα φύγω''χτύπησε το χέρι του στον πάγκο.
Οι αστραπές έσκιζαν τον ουρανό στα δύο. ''Καταρχάς, ήμουν σε εκείνο το πάρτυ γιατί ήμουν και εγώ στο ίδιο λύκειο μαζί σου'' σταύρωσα τα χέρια μου. ''Ήμουν ερωτευμένος μαζί σου''γούρλωσα τα μάτια μου.
''Εγώ όμως γιατί δεν σε θυμάμαι στο σχολείο μας;''τον ρώτησα μετά από λίγο.
''Είμαι δύο χρόνια μεγαλύτερός σου, λογικό είναι να μην με θυμάσαι, μου άρεσες από την Δευτέρα Λυκείου είναι η αλήθεια''είπε και ένιωθα ότι περνούσα εγκεφάλικα.
''Ναι, αλλά και μετά από τόσα χρόνια, ακόμα..εμένα;''
''Δεν ήταν εύκολο''
''Και για αυτό με κοιτούσες στο κλαμπ και μετά με ακολούθησες''άρχισα να σκέφτομαι εκείνη την βραδιά.
''Και εγώ πήρα τα πράγματά σου''συνέχισε.
''Ναι, αλλά ήταν πολύ περίεργο να μη μου το πεις και απλά να το παίξεις άγνωστος''
''Κι όμως σου ήμουν άγνωστος''σήκωσε τους ώμους του.
Τον κοίταξα ειρωνικά. ''Έπρεπε να γνωρίζω..ήταν και τα κορίτσια στο κόλπο;''ρώτησα και κούνησε το κεφάλι του θετικά. ''Έπρεπε να το φανταστώ, για αυτό δεν με έψαχναν..''
''Δεν ήθελα να σε χάσω ή να φύγεις''είπε μετά από λίγο.
''Ναι, και όμως, κοίτα τι έγινε''
Έμεινε σιωπηλός και κοίταξε έξω από την τζαμαρία.
Έβρεχε ακόμα. ''Ήταν τρελό το ξέρω''
''Παλαβό θα έλεγε κανείς''χασκογέλασα και με κοίταξε. ''Γιατί ήρθες εδώ;''
''Για να σου εξηγήσω την κατάσταση, δεν με άφηνες..και σε άφησα για να περάσει λίγος καιρός που ίσως να μην είσαι θυμωμένη''
Τον κοίταξα και αναστέναξα.
''Δεν ξέρω τι να σου πω αυτή τη στιγμή αλήθεια''είπα και κοίταξα έξω από το τζάμι.
Έτρεξα προς τα έξω για να κατεβάσω τις τέντες του μαγαζιού.
Τον είδα από πίσω μου να τρέχει μαζί μου. "Νόρα"είπε και η βροχή δυνάμωνε κι άλλο.
Τον κοίταξα, άρχισα να τρέμω καθώς δεν ήμουν καλά ντυμένη. Με αγκάλιασε σφιχτά. "Σε θέλω ακόμη"ψιθύρισε.
"Θάνο, νομίζω αρκετά τα ψέματα"προσπάθησα να τραβηχτώ. "Δεν είναι, αυτό δεν είναι"με κρατούσε πιο σφιχτά.
"Σταμάτα"τον έσπρωξα με όση δύναμη μπορούσα.
"Νόρα" με ξαναέπιασε και αναστέναξα. Εκείνη τη στιγμή είχαμε εκτεθεί στη βροχή. "Σε αγαπάω"ξεστόμισε και κράτησα την ανάσα μου.
"Σε αγαπάω" είπε ξανά και με φίλησε όπως δεν το είχε κάνει ποτέ ξανά κανείς.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
******* Χελλόουυ, αυτή ήταν λοιπόν η ιστορία! Να πω την αλήθεια δεν μου βγήκε τόσο καλή όσο ήθελα, αλλά είναι μικρού μήκους και είναι αρκετά βιαστική θεωρώ. Ελπίζω να σας άρεσε έστω και λίγο, ήταν αρκετό καιρό στο μυαλό μου και για αυτό αποφάσισα να την κάνω😇
Ελπίζω να σας άρεσε έστω και λίγο! Σας αγαπάω πολύ όλες σας. Τα λέμε άλλη φορά! -Ροδ💞
