Candies

Κεφάλαιο 6

Πήρε τα φουντούκια μέσα από ένα σακουλάκι από ένα μικρό συρτάρι και άρχισε να τα ρίχνει από πάνω. "Δε θα τα ψιλοκόψεις;"έγειρα το κεφάλι μου αριστερά.

"Η αλήθεια είναι ότι βαριέμαι"ανασήκωσε τους ώμους του.

"Ναι, μην πνιγούμε όμως"είπα και με κοίταξε.

"Δεν παθαίνεις κάτι Νόρα"γέλασε.

Σήκωσα τα χέρια μου ψηλά σαν ένδειξη παραίτησης.

"Θα φάμε τώρα;"είπα με ενθουσιασμό.

"Περίμενε φαγανή γυναίκα, θα πάμε στο σαλόνι να φάμε"με σταμάτησε και τον έβλεπα να τοποθετεί τα καπ κέικ στο πιάτο που είχε βγάλει.

******

Καθώς ήμουν έτοιμη να δαγκώσω ακούσαμε το κουδούνι να ηχεί σε όλο το σπίτι. "Ποιος είναι;"ρώτησα με περιέργεια. "Περιμένεις κανέναν;"

Με κοίταξε και σηκώθηκε όρθιος. Δε μου απάντησε και προχώρησε προς την πόρτα. Τον άκουσα να την ανοίγει και να μιλάει με κάποια γυναικεία φωνή, η οποία όλο και δυνάμωνε. "Και ήταν και εκείνη η κακομοίρα η οποία-"η πρότασή της κόπηκε στη μέση όταν με είδε.

Γούρλωσε τα μάτια της και γύρισε να κοιτάξει τον Θάνο. Σηκώθηκα όρθια. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε και τον κοίταξα και εγώ.

Κανείς από τους τρεις μας δεν μιλούσε και αποφάσισα να σπάσω την σιωπή. "Μήπως θέλετε να σας αφήσω μόνους;"

"Όχι όχι η κυρία από εδώ θα περάσει έξω"απάντησε ο Θάνος και πολύ γρήγορα βρέθηκε δίπλα της.

Έσμιξα τα φρύδια μου παραξενεμένη. Τα μάτια της γυναίκας έπεσαν στα καπ κέικ και μετά στα ρούχα μου, ενώ τα δικά μου την περιεργάζονταν ολόκληρη. Από όσο μπορούσα να καταλάβω πρέπει να ήταν στην ίδια ηλικία πάνω κάτω με εμένα..

"Ναι, ναι"ακούστηκε η φωνή της.

Ο Θάνος την έσπρωξε ελαφρά από την πλάτη και την συνόδευσε έξω.

Είχα αγκαλιάσει τον εαυτό μου και κοιτούσα κάτω. "Όλα καλά;"με ρώτησε και τον κοίταξα.

"Εσύ όλα καλά;"του απάντησα με ερώτηση και έφυγα για να πάω απάνω στο δωμάτιό του.

******

Η νύχτα είχε πέσει και από το παράθυρο ερχόταν αέρας κουνώντας τις κουρτίνες. Είχα αγκαλιάσει τα γόνατά μου και ένας πονοκέφαλος χτυπούσε το κεφάλι μου. Έκλεισα τα μάτια μου και ακούμπησα πίσω στον τοίχο.

"Μήπως θες να κοιμηθείς;"άκουσα την φωνή του να αιωρείται.

"Θα το ήθελα πάρα πολύ"πέρασα τα δάχτυλα μέσα στα μαλλιά μου. "Επίσης θα ήθελα και ρούχα, δε νομίζω να είναι ωραίο να είμαι συνέχεια με τα δικά σου"

"Ποιος στο είπε αυτό;"είπε σιγανά αλλά το άκουσα και μου έφυγε ένα σιγανό γέλιο. "Θα σε πάω για ψώνια αύριο"είπε και γέλασα πιο δυνατά.

"Με τι λεφτά;"τον κοίταξα. Ανασήκωσε τα φρύδια του. "Στο τσαντάκι"τον άκουσα να αναστενάζει.

"Θα στα κάνω δώρο, και θα προσπαθήσουμε να βρεις δουλειά αύριο"είπε και έβαλε τα χέρια του στις τσέπες της φόρμας.

"Δε πιστεύεις ότι έχεις κάνει ήδη υπεραρκετά για κάποια που δεν γνωρίζεις;"ρώτησα και ανασήκωσε τους ώμους του.

"Καληνύχτα"είπε μόνο και αποχώρησε από το δωμάτιο.

****
Το κρύο που προερχόταν από το παράθυρο για άλλη μια φορά με έκανε να ανατριχιάσω. Σηκώθηκα με αργά βήματα και νυσταγμένα ματιά για να το κλείσω.

Όμως κάτι φωνές με ξύπνησαν για τα καλά. Ακούστηκε κάτι να σπάει και από την τρομάρα μου τσίριξα.

Έκλεισα γρήγορα το παράθυρο και πήδηξα πάλι πίσω στο κρεβάτι. Μετά από λίγα λεπτά η πόρτα άνοιξε με δύναμη. Σε δευτερόλεπτα ο Θάνος είχε έρθει δίπλα μου. "Τι έπαθες;"ρώτησε και πήγε να πιάσει το πρόσωπό μου με τα χέρια του.

Τον σταμάτησα και του έπιασα τους καρπούς. "Τι είναι αυτό;"ρώτησα δείχνοντας τις παλάμες του.

..τι συνέβη;..

********
γειααααα. Τι κάνετε πως είστε😂
Νομίζω ότι κάποιες φορές δε θα επιζήσω από εσάς επειδή το κόβω σε κρίσιμα σημεία αλλά με αγαπάτε😇

εγώ ξέρω ότι σας αγαπώ πάντως😙

μέχρι το επόμενο..φιλάκιαα!
-Ροδ💞