ZORLU BERDEL (ASKIDA)

Bölüm 6

Konağa girmemle asrın benle gelmemiş beni yanlız bırakıp gitmişti. Mendi abinin yönlendirmesiyle avludan içeri girdim. Eşi yonca ve kız kardeşi Ceylin gelmiş yanımda duruyorlardı. İkisi de bana iyi davranacak diye hissetmiştim. Kendimi her türlü kötü şeye hazırlamıştım. Sonuçta abim azatın hatası yüzünden bir bedel ödüyordum. Asrın neden gelmemişti ? İçime oturmuştu. Yapacak hiçbirşeyim kalmamış bi şekilde sonradan gelen asrının annesi Ümran tarafından çekiştirilip bir bez parçası gibi sürüklenerek odam sandığım yere atılmıştım. Beyaz elbisem ayağıma takılınca odanın kapısı açıldığı gibi yere yapıştım. "Geç hele gelin hanım son iyi günlerinin tadını çıkar. Sana bu Konak'ta gün yüzü yok şirhatım sizin yüzünüzden öldü sizin yüzünüzden toprağa verdim evladımı. Sana da o lanetli ailene de bedelini ödetecem. " nefesimi tutmuş yerde sözde kayınvalidem olan Ümran hanımı izliyordum. Kalkmaya güç bulamadığım için olduğum yerde izliyordum. Bu kadar nefret dolu olması gözlerimin dolmasına sebep oldu. " benim ne suçum var ? Ben istemedim evlenmeyi ama abim için yaptım bunu hem benim abim de isteyerek yapmadı onu, o karıncaya bile zarar veremez ki" dediklerim üstüne kapıyı kırarcasına kapatıp kolumdan tuttuğu gibi yerden kaldırmış yatağa fırlatmıştı. "Bak beni dinle gelin hanım bi daha ne ailenin adı geçecek bu evde ne de senin gelinliğinin. Sen sadece asrınıma karılık yapıp hizmette bulunacaksın. Sesinin çıktığını duyarsam soluğunu keserim ha bilmiş ol. " diyip beni olduğum yerde bırakıp gitmişti. İlk günden böyle olması ne trajikomikti ama. Saatlerce o halimle ağlayıp asrın ağa gelir diye beklemiştim. Gelmeyeceğini anladığımda odada bulunan dolaba doğru ilerledim. Biraz bakındıktan sonra bulduğum pijamaları üstüme geçirdim ve annemin bana verdiği telefonu sakladım. Yavaşça yatağa geçtikten sonra yatağın kenarındaki ışığı da söndürdüm. Belki asrın ağa gelir diye diken üstünde uzanmaya devam ettim. Onunla asla aynı yatakta yatmazdım. Geldiği zaman odaya konulmuş kanepeye geçmem daha doğru olurdu. Belki uyuyakalırım diye ne olur ne olmaz yataktan çıkmıştım. Dolapta bulduğum yorganı ve yastığı alıp kanepeye uzanmıştım. Böylesi daha iyiydi.

Saat gece 2 ye gelirken duyduğum takırtı sesleriyle hafifçe gözlerimi açtım odada hissettiğim birisinin varlığıyla hafifçe doğruldum. Karşımda gördüğüm asrın ağayla birlikte şaşırdım. Siyah ceketini çıkarmış gömleğinin düğmelerini üç dört tane açmıştı saçları da dağınık görünüyordu. Yüzündeki semsert ifade kanımın donmasını sağladı.
"B-bişey mi oldu? " diye kekeledim.
"Anneme saygıda kusur etmeyeceksin bu evde yerini haddini bileceksin.sadece benim için bir zorunluluktan ibaretsin eğer ki bu eve geldiysen sanma ki abini öldürmem. Tek yanlış bir hareketini gördüğüm gibi seni babanın evine yollarım. O abin denen ipsizi de öldürürüm." Sert sesiyle ve dedikle omuzlarım çökmüştü. Çaresizce izliyordum. "Kardeşini ben öldürmedim. Anlıyor musun bana öyle konuşma. Abim de yapmadı herşey yan- "sus ben konuş dediğimde konuşacaksın. Ben ne desem onu yapacaksın. Sesini duymak istemiyorum senin. Hiç yokmuşsun gibi davran" Benden böylesine tiksinmesi bacaklarımın resmen tutmasını engellemişti. Daha fazlasını dinlemek istemeyerek arkamı dönüp yatmaya çalıştım. Gözlerimden akan yaşlara mani olamıyordum. Yastığın ön yüzü ıpıslak olmuştu. Titreye titreye uykuya daldım...