ZORLU BERDEL (ASKIDA)

Bölüm 2

Kendime geldiğim anda hatrımda canlanan şeyle ayağa zıplamış başımda duran ve bana seslenen kişileri dinlememiştim.direk
"Abim, abim azat nerde? Bişey söyleyin bana nerde" dedim. "Otur annem otur gelecek abin birazdan korkma otur. " kafam Allak bullak olmuştu evde kadınlar dışında kimse kalmamıştı Zana abim babam azat abim hepsi gitmişti. "Anne bişey söyle bana, ne oldu? Herkes nerde ?"

annem derin bi soluk vererek yorgun ve hafif yaşlı gözlerini bana çevirip elimi tutmuştu. "Diyabakır Aşiretleri arası kavga çıkmış abin ve afranlardan bi kaç kişi de ordaymış abin de yanlışlıkla Afranların oğlu şihatı vurmuştur. Şimdi de hemen aşiretler toplanacak haber çıkacak diye gittiler. Ya ölüsüyle gelecek ya da dirisiyle. Benim zavallı oğlum kaderi kara bahtsız oğlum hayatı kaydı gitti.. Ez bımrım inşallah (ben öleyim inşallah)"

Duyduklarımla dehşete düşmüştüm. Afran ailesi her zaman korkulan bir aile olmuştu.
"Kalendar ağa affetmez mi anne ? Hem zaten azat isteyerek yapmamış ki anne affetsinler onu." Annem gözünden düşen yaşla başımı okşamış " ah benim saf güzel kızım zenanım . Kalendar ağa ne kadar acımasız bir adamdır bilmezsin? Elbet bir bedeli olacak. " annemin elini itmiş koşarak odama çıkmıştım. Başımdaki şalı dövercesine yere atmış kapımın önüne oturmuştum. Azat abime bişey olmasına dayanamazdım.

Hele ölecek olmasını düşünmek bile delirtiyordu beni. Akan yaşlarıma engel olmayarak saatler boyu ağlamıştım. Gelen araba sesleri ile hemen odamda bi yere fırlattığım şalı bulmuş başıma geçirmiş ve odamdan fırlamıştım. Avlunun merdivenlerini hızla inmiş gelen abime sarılmıştım. "Abi iyi misin ? Çok şükür yarabbim çok şükür" azatın beni hafif itekleyip kendinden uzaklaştırması üzerine afallamış yüzüne baka kalmıştım. "İyiyim iyiyim. Dinlenmek istiyorum sadece. İzninle baba" demiş odasına çıkmıştı.

Babam ise sert duran yüzünden hiçbirşey kaybetmemiş hızla soluyordu. Zana abim ise iki elini yumruk yapmış sabit bir noktaya bakıyordu. Anlayamadığım bişeyler dönüyordu. Gözüm babamla abim arasında gidip gelirken babam

"Zenan çalışma odasına geç geliyorum. " babam beni sadece önemli meseleler olduğunda çağırırdı odasına. Abimin arkamdaki sediri tekmelemesi üzerine yerimde sıçramış ve "t-tamam baba" demiş ve yavaş adımlarla çalışma odasına geçmiş ayakta babamı bekliyordum. Çok geçmeden gelmişti.
"Otur zenan bakayım. " usulca oturmuştum deri koltuğa. İçimdeki kötü hise engel olamayarak yerimde diken üstünde otururcasına oturmuş babamın diyeceklerini bekliyordum.

"Bak kızım. Bugün abine olanları bilirsin. Gittik aşiret bi karar verdi. Kan dökülsün istemezler. Kan davası olmasın diye BERDEL dediler bende kabul ettim." Ne ? Biri BERDEL mi dedi ??
"Baba ne dersin ne berdeli? " sıkılmışçasına nefes veren babam ellerini masaya vurmuş
"Ya asrın ağa abini öldürecekti YA da seninle evlenecekti. Herkes berdeli seçti. Hüküm verildi. Taziyeden sonra evleniyorsun.." diyerek yerinden kalkarak odasından çıkmıştı..