opia

9- yaşayarak öl

Bilincinin gittiğini düşünüyordu ki bir ölüden farksız yatışından bunu düşünmesi doğaldı. Harry'nin sesini duyabiliyor kokusunu hissedebiliyordu ve bu onu bir nebze sakinleştiriyordu.

"Umrum da değill! En başından bunun olacağını tahmin etmeliydim!" Alfa'nın sesi yer yer yükselip alçalırken gözlerini açmaya çalıştı.

Yabancı bir ses oda da yankılandı.

"Tahmin etsen bile bunun önüne geçemezdin Alfa." Ses naif ve kısıktı.Konuşan erkek haddini ve yerini biliyor gibiydi.

"Eğer ki." Hemen sonra Alfa'nın yakıcı sıcak dokunuşunu yanağında hissetti. "Eğer ki başına bir şey gelseydi Ciarless sürüsünden tek bir kişinin bile damarların da kan bırakmayana dek durmazdım."

Harry güçlü kollarını omeganın vücuduna dolayıp onu dikkatlice kucağına aldı.

Omegası narindi.

Sevmeye kıyamayacak kadar narin.

"Gidebilirsin." Louis gözlerini küçük küçük açabildinde Alfa'nın ormanı inleten kükremesiyle sürüyü toplayan Ethan'a baktı. "Babamla daha sonra konuşacağım.Bu mesele siktiğimin ok parçasını o sürü köpeklerinin kıçlarına sokmadan bitmeyecek."

Sesin de ki tını bir o kadar derin bir o kadar korkutucuydu.

Öyle ki omega ellerini Alfa'nın omuzlarına sarmış gözlerini tekrar kapatmıştı.

"Korkma." Elinde değildi var olan kötü bir olay vardı ve gittikçe tehlikeli hale gelecek gibiydi. "Korkma incim."

Alfa onu yatağa yatırdığında onu bırakmadı Omegayı kendine çekip göğsüne yatırdı. "Korkma güzelim, incinmene izin vermeyeceğim."

Louis sakinleşinceye dek kahverengi tutamları okşadı ve her bir tele dudaklarını değdirdi.

"Alfa." Omegası konuştuğun da kalbi bir saniye atmayı durdurdu. Sesi çok yenilesiydi ve sevilesiydi.

Ve Alfa öyle yaptı.

Alfa kelimeleri dökülen küçük toz pembe dudaklara dişlerini geçirir gibi öptü.

"Söyle Omega" Louis dudaklarına değen dudakları bırakıp Alfa'nın kucağında yükselerek gözlerine baktı. "Tehlikede miyiz?"

Omega tedirginlikle bir zaman önce öfkeden kırmızı olan fakat şimdi tatlı yeşil gözlere dönen gözlere baktı.

"Kendini bilmez başı boş bir sürü ölüm fermanlarını imzaladı hepsi bu."

"Onları öl-öldürecek misin?"  Louis Alfa'nın yanaklarında olan ellerini indirdi.

"Ne yapmamı bekliyordun?" Alfa tekrardan beyaz elleri yanaklarına çekti. "Bana veya sana saplanılmayı hedeflenen ok'u allayıp pullayıp sürüye teslim etmemi mi?"

"Hayır ama-"

"Damarlarım da fokurdayan kanımı hissedebiliyor musun omega?" Alfa Omegasının ellerini boynuna sarıp ensesine dokundurdu. "Şiddetle atana şah damarımı hissedebiliyor musun?"

Omega ellerinin altında cayı cayır yanan ten ve hırsla atan kalbini hissedebiliyordu.Alfa'nın bakışları omegaya bakarken yumuşak olsa da bedeni kaskatıydı.

"Bedenimin her bir hücresi siyah kürküme bürünüp dişlerimin tek bir kişiyle yetinmeyeceğimin bilincindeyken şu an bana korkuyla bakan güzelim gözlerinin hatrı için kendimi dizginliyorum."

Alfa Omegayı tekrar göğsüne yaslayıp saçlarını okşamaya başladı. " Bir kaç saat sonra eşyalarını topla evimize geçeceğiz."

Evimiz..