Five

400 33 43
                                    

Taehyung'un Bakış Açısından

"Evdeyim" dedim ama kimse cevap vermemişti. "Kookie ? Evde misin ?" diye sordum. Ama hala cevap yoktu.

Panik yapmamaya çalıştım. Yatak odasında olduğundan emindim.

Ve haklıydım.

Huzurlu bir şekilde uyuyordu. Kendini yatak örtüsüyle sarmalamış ve elleri ise yastığa sarılıydı. Yumuşak horlamalarını duyuyordum. Ona yaklaştım ve yatağın yanındaki halıya oturdum. Yüzümü onun yakınına getirdim. Nefesini hissedebiliyordum ve ağzı hafifçe açılmıştı.

Jungkook'un gözlerinden akan yaşları gördüğümde kaşlarımı çattım. Yastığa daha sıkı sarılmıştı.

"Seokjin hyung..." diye mırıldandı.

Yavaşça onun ellerini tutmuştum ama Jungkook elimi çok sıkı tutuyordu. Acıyla yüzümü buruşturdum.

"Seokjin hyung... Lütfen beni bırakma..." dedi tekrar. Uykusunda bir isimden bahsetmeye devam etmişti... Ta ki uyanana kadar...

"Kookie..." Ona seslendim. Yavaşça bana baktı. "Taehyung... Evdesin..." Neredeyse fısıldayarak cevap verdi.

"Kabus mu gördün ?" diye sordum.

Yavaşça başını sallamıştı.

Jungkook kalktı ve yatakta oturur hale geldi. Aşağıya bakıyordu, muhtemelen hala rüyası hakkında düşünüyordu.

"Onu özledin... Değil mi ?" Tekrar sordum. Yine başını sallamıştı.

Onu sarılmamın içine çektim. Ben başımı onun başının üzerinde dinlendirirken, o başını benim göğsüme yerleştirmişti. "Onu her zaman özlediğim için... Üzgünüm..."

"Bunu söylemene gerek yok, seni anlıyorum... Ne zaman onu özlersen, seni rahatlatmak için yanında olacağım..."

Stay With Me | TaeKook [Çeviri]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin