Karanlığın Gözü

Beyaz Kaplan

Victor olduğu yerde  odun gibi kaldı.Zero yerde kızıl kanların içindeydi, sanki huzurlu bir şekilde uyuyordu.

Şokumu atlatıp Zero'ya koştum.Nefesini kontrol ettim, nefes alıyordu.

Tanrıya şükür yaşıyor.Onu iyileştirmek icin zaman yok.En mantıklısı taşimak.Tek başıma yapamam.

Ben"Güneş!Bana yardım et!"dedim endişe ile Victor'a dönerek.

Victor olduğu yerde duruyordu.Sanırım şok geçiriyordu.
Onu kolundan tutup sarstım ama hala karanlık bir ifade ile bana bakiyordu.Sanki gözlerindeki Güneş sönmüştü...
Gözlerinin içine baktım...

~~~

Bir ormanda küçük mavi saçlı oğlan ağlıyordu.O mavi-yesil gozlerinden akan göz yaşları beni çok etkiledi.

Yanında beyaz bir kaplan vardı.Ağzı ve pençeleri kanlıydı.Çocuğun yaninda asil bir şekilde oturuyordu.
Hemen yanında beşikte bir bebek vardı, koyu kahve saçlıydı.

Bir kız ve erkek bir birbirleriyle kıyasıya mücadele ediyordu.İkiside ölmek üzereydi.Son anda ikiside kaplana bağırdılar , kaplanın pençelerinde ki kurumuş kanı kız ve erkek tazeleyip yere yığıldılar.

~~~

Hâla herkes savaşıyordu .Kendime gelip Zero'yu mekândan nasıl çıkarcaktım diye düşünürken Victor ifadesiz bir şekilde onu sırtına aldı.Bende onları korumaya karar verdim.

Önde yürüyüp yürümek için yer açıyordum.Her yer gölge ve maskeli askerler ile doluydu, coğu yerde yatıyordu.

Umarım ölmemişlerdir...

Bazen üstlerine basmam gerekti ve içim çok kötü oldu...

Askerlere bastığım için yüzümün buruştuğu sıra önümüze nerden geldiğini bilmediğim 3 tane gölge asker çıktı.Hepsi bir anda gölgeler gönderdiler(kara büyü) ikisinden kurtuldum ama sonuncusu ayağıma saplandı.Buruşmuş yüzüm dahada kat kat hal almıştı.Bağırmamak için kendimi zor tutuyordum.

Sonunda acımı unutmaya çalışarak atağa kalkıp bir tanesini güzel bir yumrukla yere serdim .Ayağımdan kanlar akıyordu , pek umursamadım .

Yumruklar savurup küfürler ediyordum.Sonunda bir tanesini daha yere serdim ama kabalık etmeyip giderken koluma gölge sapladı.

Acı dolu çığlıktan sonra gözüm kararmaya başladı.Yere diz çöktüm canım çok yanıyordu.
Acı içinde yerde kıvranırken Victor Zero'yu yere nazikçe biraktı.

Birden o bembeyaz kanatlarını çıkardı.Adeta bir melek gibiydi.Yavaş yavaş yukarı doğru süzülürken bütün dikkatleri üzerine çekti.

Derin bir nefes alip"Yoldaşlarım!Neden kavga ediyoruz?Neden normaller(insanlar) gibi ayrımcılık yapıyoruz?Biz kardeşiz!Kardeşler gruplaşıp kavga eder mi daha önlerinde bir sürü engel varken?
Bana söyleyin nedir bu kavganın sebebi?"dedi herkesi süzerek.

Kalabalıktan gelen bir ses"Senin babam ve annen güzel bir sebeb." Deyip kalabalıktan çıktı.Konuşan bir gölge askerdi.

Victor"O zamana kadar nekromensırlar ve elemantaller büyük bir savaş içersinde olabilir ama onlar bizim bütün olmamazı anlatan bir ders. Annem ve babam şeytanın oyunlarına kanarak gözlerini boyadılar.Annem bir elemental babam bir nekromensır(kara büyücü) bunu herkes biliyor.Ama kavga sebebi hırs!Küçük bir sorunla karşılaştılar.Bütün olmak yerine tek mücadele etmeye calıştılar."dedi  askerlere  yukardan bakarak.

Kalabaliktan çıkan bir  gölge asker"Peki bütün olduk diyelim.İlla ki bir engel çıkacak.Mesela bütün normaller (insanlar)  bize karşı olsa neler olurdu?"