Karanlığın Gözü

Fark Ediş

Kasvetli bir cuma sabahı  açık penceremden gelen ferah yağmur kokusu  gözlerimi açıp beni uyandırdı.

Etrafa bakınıyordum ve yağmur kokusu nefes alırken tazeliyordu beni,  sanki ruhuma işleyip temizliyordu ve bu kötü anılarınızın silinmesi kadar iyi etki yaratıyordu.

Hava kapalı olduğunu fark ettim ve bu beni geri yatağıma yatıp uyuma isteği uyandırıyordu.

Tam tekrar yatmayı düşünürken uyurken gördüğüm rüyayı  kesik kesik hatırladım.Üstünde biraz  daha düşünmeye çalıştım ama faydasızdı.
Annem"Hadi kahvaltı hazır!" diye mutfaktan bana bağırınca bu düşünceyi bırakıp"Tamam geliyorum anne" dedim fakat hâla uyanamamıştım . Kim gece üçe kadar oyun oynar ki diye düşünürken mutfaktan mükemmel kokular gelmeye başladı .Bacaklarıma dolanan pikeden kurtulup banyoda elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa doğru uçuşa geçtim.

Aşağı uçuşumu gerçekleştirdikten sonra klasik bir manzara ile karşılaştım.Lucky annemin onunla ilgilenmesi için ağzında annemin çorapları ile koşuşturuyordu. Annem de patates kızartması ile uğraşıyordu.

Lucky evimizin  bembeyaz bir köpeğiydi  ve yedi yirmi dört annemin onunla ilgilenmesini istiyordu.Annemde bunun olmayacağını  anlatmak için çok ilglilenmiyordu .

Bakışlarımı etrafta dolaşan Lucky'den alıp masada neler olduğuna göz attım.
Babam"Günaydın ."deyip gülümsedi.

Bakışlarımı masada kahvaltı yapan babama yönelterek " Günaydın , nasılsın baba?" deyip gülümsedim.

"İyiyim kızım saol .Hadi yemeğini soğutmada ye."dediği  anda boş boş dikildiğimi fark ettim , hala uyanamamıştım.Oturup annemin güzel kahvaltısısın tadını çıkarmaya başladım.

Bir süre sonra her zamanki gibi bir masayı yemediğimi kaldığını anladığımda telefonuma bir mesaj geldi.

Mesaj:
Ren-Heey!Çok iyi haberler buldum.Seni yerimizde bekliyorum ve evet bizimkilere mesaj attım.

Bu çocuk aklımdan ne geçse tahmin ediyor.Neyse odama çıkıp hazırlanayım bakalım Ren ne bulmuş.

Diye düşünürken anneme kahvaltı için teşekkür edip odama yol aldım.

Odama geçince 'giyecek hiç kıyafetim yok' muhabbetine girdim.En sonunda  beyaz kısa kollu tshirt ve açık mavi kotşort ile bir konbin oluşturdum.Ayakkabı olarak beyaz airmaxlerimi giyip arabama yol aldım.

Evin giriş kapısını açınca lacivert iki bin on yedi model honda civic karşımda duruyordu.Bu canavarı internet  sitemizin ve babamın katkılarıyla  almıştım.

Arabama binip çalıştırdım .Ah arabam uçak gibi maşallah.
Emniyet kemerimi taktıktım , son ses müziği de açtıktan sonra kafeye yol aldım.

~~~~

Kafeye (yerimize) girdiğimde klasik en köşedeki masamıza yol aldım.
Ren laptobuna o kadar yoğunlaşmışki benim karşısana oturduğumu fark edememişti.

"Hoşgeldim." derken sesimi biraz yükseltim   ve beklediğim gibi Ren irkilip etrafa bakındı.

Ren'in gözleri beni bulunca"Kusura bakma dalmışım , hoşgeldin."deyip bana sıcak gülümsemesini gösterince bende ısınıp gülümsedim.

"Bu önemli haber nedir?Gizemli bir olay mı buldun?Yoksa yine polislere mi yardımcı olacağız?"diye merakla sordum.

Ren"Alakası bile yok!Göstersem inanmazsın ama detaylı araştırdığımda  gerçek olduğunu düşünmeye başladım."deyip laptobu bana çevirdi.

Başlıkta 'Elemantal Güçler Gerçek Midir?...' diye devam ediyordu.

...