Umursamaz

B18/Dans Eden Yıldızlar

Kuzen mi? Hadi ama, Jared gibi sıcak kanlı birinin nasıl Matt gibi sinir bozucu bir kuzeni nasıl olabilirdi ki?

"Evet Jaredle tanışıyoruz, çok samimi biri." dediğimde güldü. "Harika."

Yanımıza oturup gözlerini Miranda'nın üzerinde dolaştırdı. Ah, hadi ama gerçekten mi?

"Sanırım bir tek biz tanışmıyoruz?" Yüzüne sıcacık bir gülümseyiş yerleştirip ellerini ona uzattı. El sıkıştıklarında bir an için Miranda'yla göz göze geldik.

Matt'ın menüsü geldiğinde Miranda'yla bir şeyler konuşuyorlardı. "Ben düşündüm de bir şey yapmam gerekiyor. Görüşürüz çocuklar."

Bu sefer arabama bindiğimde nereye gideceğimi biliyordum.

Göl görüş alanıma girince derin bir nefes aldım. Hafızam çok iyi olduğundan her şeyi dün gibi hatırlıyordum. Tabii bu övünülecek bir şey olsada sevmiyordum bunu.

Bir kaç çalının arkasına bakınca oltanın tekini bulup aldım.

Yemsi şeyleri oltaya takıp sessiz göle attım. Ve hayır, en ufak bir kıpırtı yoktu. Sıkılmıştım. Oltayı yavaşça çimenlerin üzerine bıraktım.

Çimenlerin üzerine yatıp gökyüzüne baktım, fazla güzeldi. Mavilikler içinde küçük pamuk parçaları serpiştirilmiş gibiydi.

"Çok güzel değil mi?" Bakışlarımı hızla yanıma çevirdiğimde Matt yanıma uzanmış gökyüzüne bakıyordu. Bu çocuk bıkmıyor muydu beni takip etmekten? Ama ne yazıkki ben şaşırmaktan yorulmuştum, o yüzden bir tepki vermedim. "Öyle."

Hava kararmaya başlamıştı. Kıpırdamadan gökyüzünü izliyordum. Bazen de onun beni süzdüğünü hissediyordum.

"Şu yıldızı görüyor musun?" dediğinde elleriyle işaret ettiği yere baktım. "Yanıp söneni söylüyorsan evet."

Gülümseyip başını kaşıdı. "İlk seferde anlamana şaşırdım."

"Herkes sen gibi değil." dedim sırıtarak. "Haklısın."

"Ve birazdan o yıldız kayacak. Bir dilek tutmak ister misin?"

"Ah, evet. Kesinlikle."

Gözlerimi gözlerinden ayırıp yumdum.

Gerçekten hayatım değişiyor olabilir miydi? Sırf birinin gözlerinde, belkide benliğinde kendimi kaybedecek miydim gerçekten?

Ne dileyebilirdim? Gerçekleşecek miydi ki dilesem bile? Ah Tanrı aşkına, kim inanırdı ki gerçekleşeceğine?

Gerçekleşmeyecekti. Dileyeceğim şey neredeyse imkansızdı. Hayır, hayatımın aşkını bulmayı isteyecek değilim. Yada istediğim gibi birini bulmayı, yada birisinden etkilenmemek için dilek tutacak değildim. Veya hissetmeyi filan dileyecek de değilim. Çok çocukça ve saçma. Bütün bunlar kimin umrunda?

Gözlerimi Matt'ın üzerinden ayırıp gökyüzündeki yıldıza baktım.

Göz kırpıyordu, kaymak için dileğimi bulmamı bekliyor gibiydi sanki. Güldüm. Çok saçmaydı.

Gökyüzüne bakarak gülümsememi genişlettim.

Ve şimdi imkansız dileğim geliyor küçük yıldız. Bakalım bu kadar büyük bir dileği gerçekleştirebilecek misin?

Gözlerimi kapadım. Dileğimi tuttuğumda gözümü açtım. Gökyüzünde mavimsi bir çizgi çizerek ilerliyordu dilek yıldızım. Çok güzeldi.

Gülümseyerek Matt'a döndüm dileğim hiç bir zaman gerçekleşmeyecekti.

***

Bana döndüğünde kahkaha attı. "Aşık olmayı falan mı diledin yoksa? Yada gerçek aşkını bulmayı?" Eğleniyor gibiydi.