Oneshot Festival

Your Smile

Hindi ako mahilig ngumiti sa taong hindi ko ka-close.If ever 'di tayo magkakilala it's either blank stare o snob ang makukuha mo sakin.

Bakit ba? Close ba tayo? Diba hindi naman? =)))

Peromay isang tao akong nginingitian kahit hindi kami close. T'wing magkakasalubong kami o kaya magkakatinginan, magngingitian kami sa isa't isa.

"Huuuuuy! Caramel, anjan na si Karlo oh magk-krus na naman ang landas niyo." sabay yugyog sakin ng best friend ko habang naglalakad kami palabas ng school.

Shet anjan na si Karlo. Teka sheeeet. Nga pala si Karlo, crush ko. Ang taong hindi ko ka-close pero nginingitian ko.

Ayan na, shocks.

*smiiiiles*

Shiiiiiit ayun na naman, nginitian niya na naman ako. Syempre ako yung unang ngumiti. Reply niya lang yon. Hahahaha. Feeling pretty ako sa ginawa kong yunnnn.

Nang makalayo-layo na si Karlo...

"shachech Caramelll! yiiiie! Level up, level upp!" grabe pinagpapapalo at pinagsisisipa ako netong si Mei. Mukhang mas kinikilig pa sa akin -______-

"Anong level up dun Mei? Hallerrr, isang buong sem na ang nakalipas, ngiti at ngiti pa rin kami -____- feeling ko nga napipilitan nalang yun pansinin ako." sabi ko with matching pout pa.

"Psh.Alam mo ang pessimist mo!" sabay batok sakin.

Masakit yun haaa! =___=

"Wala namang confirmation sakanya na napipilitan lang siya ah. Tsaka wow ha, VIP at kailangan pili lang ang ngitian niya. We're Filipinos we're born friendly!" -Mei

"Kami lang teh. Chinese ka kung naalala mo" =______=

Best friend ko nga pala si Mei Li. 100 percent, walang palya, made and produced in China.

"Hoy, pusong pinay ata to. Pwede na nga ako sumali dun sa ano. Ano nga ba yun, yung sa Eat Bulaga, yung Foreignay" Tapos nagposing posing pa siya.

Ewan ko ba kung ba't napunta yang intsik na yan dito. Transferee kasi yan nung High School kami. Grabe nung first day muntanga yan kasi walang alam na salitang tagalog kundi selemet at maganda alaw hahahaha.

6 years nadin yan dito sa pinas kaya medyo okay na tagalog niya. Crispy na nga magmura eh. Pero natatanga pa rin yan sa ibang tagalog words.

"Yuuuuy.P@ta! Nakikinig ka ba Caramel?!" sabi ko naman sainyo eh. Pinay na pinay na. Tingnan niyo, crispy ang pagmumura. Linaw eh.

"Eh sa yun nga nafe-feel ko eh." hahaha yan reply ko sakanya. Di ko alam kung tugma sa sinabi niya. Di ko naman kasi napakinggan.

"Lintek naman. Sarap mong sapatusin Caramel. Anong magandang regalo kay Bret tapos yun ang nafe-feel mo? Tugma teh?" kachiiiing wrong answer pala ko.

"Atsaka yan! Yang pagiging pessimist mo, masyado kang nega kaya di kayo lumelevel up ni Karlo!"

Talikuran ba naman ako?

Eh sa yun ang kutob ko eh. Feeling ko nandidiri na si Karlo sakin -______- Feeling ko alam na niyang crush ko siya.

Philo class ko kasi non. Minor subject bale non-block. Last sem yun. Karamihan ng nandun eh bussiness students. Ako lang ang nagiisang Psychology student dun. Accountancy naman siya. Una palang talaga na-catch na niya ang attention ko. Ang cute niya kasi tsaka mukhang mabait. Pero naging crush ko siya lalo nung...