Açelya

1K 12 0
                                    

Meraba ben ilk defa hikaye yazıyorum burada ve ilk hikayem. Kafamda bazı şeyleri kurgulamaya başladım ama tam oturmadı hızlı yazıyorum eğer bi hatam varsa beni affedin. Bu ilk bölüm biraz kısa oldu, yazdıkça tamamlamaya çalışıyorum. Görüşlerinizi özelden ya da yorumdan bilmek isterim, sevgiler..

                                                                                                                                             - Ebru

"Açelyaa kalksana loo, hhşşt, kime diyorum ben? okula geç kaldın" 

"Hı? Francisco?" 

"Ne, sensin fıkara fakiri, kalk kızım hadii" 

derken yüzüme bi kova su yedim. Evet, galiba okul günüydü.s 

Koridorda ağağğa diye sızlana sızlana dolanırken çorabı eldiven diye giymiş olma olasılığımı düşündüm. Çok şükür giymemiştim. Beni kapıdan dışarıya tekmeleyecek olan annem gelmeden önce son kez aynaya baktım. Her şey güzeldi. "Son dakikada kalkmana rağmen hala daşş çıkarıyosun helall bea" diyerek beni şımartan iç sesimi dinledikten sonra okula doğru yürümeye başladım. 

Tabii ki de her gün yüzünü gördüğüm bakkalın bana verdiği ilhamla okuldaki bebeleri düşünüp, bakkalın oğluyla evlensem ayda kaç kazanırıs teoremini sorgulamaya başladım.

Tam ben çok önemli gündelik meslelerimi tartışırken karşıdan bi adam, yok bebe galiba, benim yaşımda, ya da benden büyük bilmiyorum sanki arkasından atlı kovalıyo gibi koşup bana çarptı. Daha ben ne olduğunu anlayamadan beni sokak arasındaki o kapı aralıklarından birine sokup ağzımı kapadı. 

Allahım eşşedü en laa ölmek için çok gencim, daha evlenmedim bi halt yaşamadım benim pek iyi olduğum söylenemez ama bismillah, la havle, maaşallah kluvallah...   diye içimden geçen tüm duaları ne buldumsa okurken çocuk konuştu, elinde bi ceket vardı:

"Şimdi sus, sana zarar vermiycem, bu adamlar beni arıyo, konuşursan başım büyük derde girer"  demesiyle benim devreler oynadı, içimdeki tüm kadınlığın verdiği cırtlaklığı toplayayarak "imdaaaaeeet" diye bağırmaya başladım. Adam beni yere atıp kaçmaya başladı.

Tam toparlandım komşular, bişeyim yok cnm iyiyem, diycekken kimsenin benim için endişelenip o değerli totosunu kaldırmadığı gözüme çarptı. Toparlanıp ayağa kalktım. Adam ceketini unutmuştu. Hızlıca ceketi alıp yan sokaklardan birine girdim. Ceketin ceplerini karıştırmaya başladım. Hiç bir şey yoktu. Tam umudumu kesiyordum ki iç kısımda bir potluk gördüm. Gizli cep falandı heralde.

Allahın kadınlara verdiği diğer güçlü silah olan tırnaklarımı kullanrak orayı yırttım. Ve bulduğum şey bir nottu...  

Aşkın Ateş HaliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin