Ah be hayat
Yine bıraktılar beni tek başıma
Oturduğum yerde yorgunluk bastı yüreğime
Hasret kokan yorgunluk.
Dinle sevgili dinle yorgunluğumu
Senle oturur burda hayaller kurardık
Sonra tutar ellerimi hiç ayrılmayalım derdin.
Sarılırdık birbirimize
Ben içimdeki seni kaybetme korkusunu anlattıkça
Ellerinle tutardın dudaklarımı
Sus ne olur sus anlatma diye haykırırdın
Elbet geçer bu günlerde, hatırladıkça güleriz derdin.
Ve ikimiz başlardık gülmeye
Sen mutlu ol diye hep gülerdi gözlerim
Ama içim kan ağlıyordu.
Korku çöküyordu içime elimde olmadan.
Gözlerimin içine bak sevdiğini söyle derdin
Bende tüm sevenler gibi haykırır mutlu olurdum
Seninle birlikte.
Elbet bu günlerde geçer demiştin ya sevgili
Evet geçti.
Hemde lodos gibi vurup geçti
Uçurdu, savurdu her şeyi benden kilometrelerce uzağa.
Şimdi aynı yerde oturuyorum
Ve sensiz yapayalnız, kimsesiz bir şekilde
Buz tutmuş bedenim sevgili
Kaçmak istiyorum ama kalkamıyorum
Senin yaptığını yapamıyorum sevgili
Senin gibi vahşice her şeyi ama her şeyi bırakıp kaçamıyorum
Mutluluklarıma kıyamıyorum
Seni seven şu lanet yüreği kopartıp kaçamıyorum uzaklara.
Eyvallah bu yaptıklarına eyvallah
Elveda demek istiyorum sana
Çünkü yalnızlığı tercih ediyorum
Senin gibi bir insana.
Dönmemen ümidiyle elveda
Yüreğimin katiline...
( çocukluktan kalma sözlerimden. )
