Gece çökmüştü yine hüznüme.
Yalnızlığım laf atar gibiydi yüreğime.
Acılarımı hiç sorma bile ,
Karışmıştı tenime , gülüşüme.
Gelmişime , geçmişime haykırır gibiydi umutlarım
Sen hiç yaşamadın diye..
Dört duvar arasında sıkışmış yüreğim
Doğrular eziyor , çiğniyor bildiğin.
Umutlarım nede doğru demişler öyle
Sen hiç yaşamadın diye..
Şimdi sıra sende sevgili günlük
Sesi ol bu ruhsuz yüreğimin.
Ruhunu sevdaya bağışlamış yüreğimin..
Haykır sevgili günlük haykır
Acılarla yoğrulmuş yüreğimin sızılarıyla haykır.
Menfaatine yüreğimi kurban eden yare haykır,
Ruhumu bir hiç uğruna ölüme yollayan yare haykır..
Evet sevgili günlüğüm
Ver müjdeyi insafsızın tekine.
Saatler yine geceyi gösteriyor diye.
Her gece yeniden ölüyor diye.
Her gece yeniden tadıyor ölümü diye..
Söylesene sevgili günlüğüm söylesene
Umutlarıma selam söylesene.
Ben hiç yaşamadım aslında
Ve ben onu sevdikçe
Umutlarımı öldürdüm aslında..
