"Pero sa kabila ng pagiging Salat sa Lovelife, Mayaman naman ako sa Inspirasyon"
Sa panahon ngayon, puro na lang GF o BF. May mga tao pa kayang nagkakaroon ng crush? Kung tatanungin mo si Keisha Ann, isang babaeng umiikot sa mundo ng pagkakagusto sa...
"Alright class dismissed", parang magic word ang sinabi ni Sir Lim dahil nagsilitawan ang mga ngiti sa mukha ng mga classmates ko.
"GOOD BYE SIR!!!", chorus naming lahat. Take note, kaming lahat. Sabay-sabay yan with matching feeling na masaya dahil syempre naman...
Lunch break na!!! Hahaha ang pinakahihintay naming lahat. Nandito na siya!
Pagkaalis na pagkaalis ni sir, lahat nagsipagtayuan at kanya kanyang punta sa mga kaibigan o ka-IBIG-an nila. Edi wow. Wala akong pake kung wala akong kaibigan o boyfriend dito. Magsama kayo! Lumalabas tuloy ang pagka-Bitter ko.
Hoy Keisha Ann, inspired ka at hindi EXPIRED. Wag ka ngang bitter!
Dapat chin up, smile, walk confidently, face the world, and voila! Think about your crushes and you're complete!
Kaya umalis na ako ng room. Alangan naman na maghihintay ako dun sa wala. Ano, umaasa lang ang peg?
Hay ano ba?!
Di ako iniwan kaya walang dahilan para maging bitter ako. Pero ang bitter ko pa din talaga. Ano to? Nakikiuso lang ba talaga ako o sadyang nananalaytay na'to sa dugo ko?
*Call me baby, baby, call me baby, call me baby, call me baby*
Ringtone ko yan, walang huhusga! EXO-L ako kaya manahimik ang lahat. Pakikinggan ko muna ang ringtone ko....
Okay, pwede na.
"Hello?"
(Keisha, nasaan ka na? Kanina pa ako naghihintay rito sa office. Hurry up and stop wasting time)
Ah yan nga pala si Mommy. Di naman siguro halatang strikto diba? Hehe. Ganyan talaga siya. Sabi niya, ganyan dapat kung gusto mong katakutan at respetuhin ka ng mga estudyante. Kailangan mong maging nakakatakot at strict para maging well suited ka as a principal.
"Opo papunta na po ako"
(Good. Hurry up and speak more english, will you?)
-end of call-
English? At talagang pina pa-english pa niya ako? Hello?! Kapag di niyo po nakikita o nalalaman, ipapaalam ko lang po sa inyo na nasa Pilipinas po tayo. Bakit kailangan ko pang mag-English? Arte.
Sinunod ko na lang siya at naglakad papuntang office niya. May kalayuan din ito dahil naka-separate ang office ng principal sa mga buildings ng school at ang building kung saan ako ay ang pinakamalayo sa office niya.
Kaya, mahaba habang lalakarin din 'to.
"Run oh......a-yo oh oh oh...a-yo oh oh....", napakanta naman ako ng maalala ko ang kantang Run by Exo. Run, run, run! Hihihi at....
Kaya nga, tumakbo ako hehe.
Hindi naman ako masyadong mabili-
"Ahhh!"
Sigaw ko sabay tumba sa sahig. Ahhhh..... Nakakainis. Talagang matutumba pa ako sa kalagayang ito na nagmamadali?!
"Ah sorry. Okay ka lang, miss?j", tiningala ko ang nagsalita at....
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
