SARS

S1

Bu hikaye artık bildiğiniz gibi wattpad klişelerini ortadan kaldıracak. Fantastik ve bilim kurgu temalı olan kitabımı okurken umarım zevk alırsınız. sizleri seviyorum.

                                                                       ***                        ***

Dünya ve Mor gezegen diye adlandırdığımız bir gezegen. Dünya ile Graphian(mor gezegen) geçen yıl ittifak kurdular. Gelişmeler hala devam ediyor. Dünya yaşanılmaz bir yere gelmişti her taraf kaos ortamıydı. Siyasi güçler adalet ile oyun oynuyor. İşsizlik oranları artıyordu. İşsizlik oranları arttıkça isyanlar çıkıyordu. Şimdide bizimle neredeyse fiziki görünümleri aynı olan uzaylılarla pardon Klonlarla bir planları vardı. Belli olmayan bir plandı. Ama her geçen gün gerçekliği artan bir plandı. Plan ise şuydu

''Graphian gezegeninden gelen bir klon dünyadaki bir aile ile 1 yıl süre boyunca onlarla kalacak. Dünyalılar ve Graphianlar birbirlerini tanıyacaklar. Bir nevi gözlem ve anlaşma.''

Ne şimdi bir morlu dünyaya bir ailenin yanına sanki aileden biri gibi yerleşecek miydi? Babam karşı değildi belki Dünyadan kurtuluruz ve Graphianlılar bizi kabul eder ve dünyayı güzelleştirirler düşüncesiydi. Benim için bencillerden farksız değillerdi. İyi niyetli gibi gözüküyorlar ama asıl amaçları bence dünyayı ele geçirmek. Tamam tamam çok fazla uçuk şeyler kurmuş olabilirim ama olanlar böyle. Bu düşüncelere dalmıştım ve annemin çığlığı ile yerimde sıçradım. Aşağıya merdivenlerden koşarak indim ve mutfağa doğru geniş adımlar atarak gidiyordum. Annem ekmekleri yakmış kömürden farksızlar. Evde genelde babam yemek yapar ve annemin bugün yemek yapası tutmuş ve zehirleneceğiz. Annem elime yanmış tost ekmeklerini bir tabağa koyup verdi ve sinirden ağzımdan bir ''ah'' çıktı. Babama baktığım an adam çaresizlikten bir şeyde diyemiyordu ortada duran masada abim yerine kurulmuş kahvaltılıkları sömürüyordu. Saçlarını karıştırarak bana sinirle döndü.

''At kestanesi artık şunu yapmayı kes!''

''Seni şu Graphian ve Dünyalılar deneyine mi katsak ha ne dersin?'',

''Ben burada kalırım at kestanesi sen gidersin''

''bana at kestanesi demeyi kes artık. Yamuk ağız''

''hey hey sen kime.'' demeden Oliver. Babam araya girdi.''sohbetiniz yerine kahvaltınızı etseydiniz. Okula geç kalacaksın Cl.'' Sadece babam böyle hitap edebilirdi Cl diye.

okul başlayalı daha 1 ay bile olmamıştı. Tori ve sevgilim Erik okulun girişinde beni bekliyorlardı hemen onlara doğru koştum. Önüme gelen saçlarım kuvvetli rüzgarın sebebi ile geriye doğru savrulmuştu. Tori ve Erik yine tartışıyorlardı. Tori İspanyolca küfürler savuruyordu etrafa. Erik anlayamıyordu. Beni ilk fark eden Tori'ydi hemen yanıma koştu ve eteğini çekiştirdi. Erik'e sarılıp kokusunu içime çektim. 1 yıldır sevgiliyiz. Onu her şeyden çok seviyorum. Erik elime gazeteyi tutuşturdu. Tori konuşmaya daldı.

''Bu gün ki sınav yani Fransa'daki okullar Amerika'daki okullar ve Japonya'daki okullar arası bir sınav düzenlenecek her ülkede 1. olanlar bu gazetedeki olayla bir bağlantısı olabileceğini düşünüyoruz.'' elimdeki gazeteye baktım başlıkta 'Artık beklenen deney gerçek oluyor' ve başlığın altında. 'Japonya , Amerika , Fransa dünya devleri bir arada' yani bugün ki o önemli olan sınav buydu okul 1. ve eyalet 1. oluyordum zaten ama Amerika 1. olmaya hiç gerek yoktu. olamayacağımı biliyordum ama Tori ve Erik mantıklı şeyler konuşuyorlar. Olabilirdi bu tesadüf olamaz. Erik'in keskin mentollü tıraş köpüğü burnumu adeta delip geçiyordu. Siyah saçları rüzgardan dolayı dağılmış bir şekilde karşıya bakıyordu baktığı yere döndüğümde takımı yani okulun futbol takımına bakıyordu. Belime ellerini sararak onların yanına gittik. Tori ise Johan ile kesişiyorlardı. Onun Johan'dan hoşlandığını düşünüyorum. Çok fazla ortak noktaları var sadece futbol. Bunu düşünürken içimden güldüğümü sanıyordum fakat dıştan da tebessüm etmiştim Erik bana dönüp.