You and me- Shawn Mendes (voltooid)

12

Langzaam stap ik de auto uit. Shawn komt meteen naast me lopen. Hij pakt mijn hand vast. Bo neemt Finn mee. Nog steeds zeggen ze geen woord.

We lopen het strand op, het is uitgestorven. Shawn zal waarschijnlijk het hebben afgehuurd. Hoe bedoel je geld verspilling? We lopen nog even verder, Finn rent voor ons uit. Ik glimlach, ik voel me zo gelukkig.

Opeens stopt Shawn. Ik kijk hem raar aan. Wat is hij aan het doen? Finn en Bo staan ook stil. Raar?

'Lieve Lotte.' Shawn kucht even. Oh nee. 'We kennen elkaar al heel lang. We begonnen als vrienden, al snel waren we beste vrienden. Op school deden we alles met elkaar, we waren nooit gescheiden. Toen kwam het moment dat jij naar Nederland ging. Ik was boos, boos op het feit dat jij mij achter liet.' Hij zucht even. 'Toen kwam je weer terug. Jij ging hardlopen, ik was op weg naar huis. We botsen tegen elkaar. Daarna werd alles weer hetzelfde. Ik ben verliefd op je, die woorden durfde ik nooit uit te spreken. Maar vanaf het moment toen ik jou zag in dat jurk van je afscheidfeest, wist ik het. Ik wilde jou.' Mijn tranen lopen ongecontroleerd over mijn wangen. Dit is zo lief. 'We kregen een relatie, eerst met veel ups en downs, maar onze relatie ging niet ten onder. Toen we eenentwintig waren kregen we Finn.' We kijken allebei even naar hem. Hij staat verlegen achter Bo's benen. Bo filmt het. 'En nu krijgen we er zelfs twee bij.' Hij legt zijn hand op mijn buik. 'Ik hou van je.' Ik lach. 'Ik hou ook van jou.' Hij geeft me een kus. 'Daarom.' Shawn gaat op een knie zitten. Hij klapt een zwart doosje open, daarin zit een mooie ring. 'Charlotte Sea, wil je alsjeblieft met mij trouwen?' Ik kan niet uit mijn woorden komen, dus ik knik maar als antwoord.

Bo begint te juichen. Ze stopt met filmen. 'Gefeliciteerd!' Roept ze terwijl ze me stevig knuffelt. Ik knuffel haar terug. Mijn droom is uitgekomen.

•

'En? En? En?' Mijn moeder gooit de deur met een klap open. Ik laat mijn hand zien. Ze gilt. 'Ah! Gefeliciteerd!' Ze geeft me een knuffel.

Die avond vierden we feest. Bo had het filmpje op mijn YouTube gezet. Ze weer dus nog steeds mijn wachtwoord. Ik heb heel veel reacties beginnen gekregen, de meeste waren positief.

•

Ik zit de koffers weer in te pakken. Dit keer met Shawn, hij voelde zich toch wel een beetje schuldig van de vorige keer. Je hoort mij niet klagen.

Hij is Finn's kleren aan het opvouwen. Ik doe het in de koffer. Finn is met Bo naar Honolulu. Dat is de hoofdstad van Hawaï. Shawn en ik zijn daar gisteren al heen geweest, dus wij gingen niet mee.

Morgen vliegen we heel vroeg. Drie uur, zei mijn moeder. Dat wordt slapen in het vliegtuig. 'Wat moeten we nog in pakken?' Shawn haalt zijn hand door zijn haar. 'Uh, Finn's zwembroek en de handdoeken.' Shawn springt meteen op. 'Die haal ik even.' Ik hoor hem de trap af rennen.

Het ziet er naar uit dat ik Shawn niet ga vermoorden, want de kinderen blijven braaf zitten. Wel jammer, ze worden waarschijnlijk niet in augustus geboren. Shawn wilde dat graag. Ik ga hard lachen als ze begin september worden geboren. Heel hard.

Shawn rent de kamer weer in. 'Alsjeblieft.' Zegt hij terwijl hij de natte handdoeken op mij gooit. Nu stink ik naar chloor. 'Gatverdamme, Shawn! Als ik niet zwanger was, had ik je vermoord.' Shawn grijnst.

Ik stop de handdoeken in een plastic zak. Daarna doe ik de koffers dicht. 'Ik ben klaar.'

'Ik ook.'