You and me- Shawn Mendes (voltooid)

16

Als we thuis zijn rent Finn meteen naar binnen. Shawn brengt eerst de tas naar binnen. Ik blijf even wachten, ik laat mijn kinderen niet alleen, ook al staan we nu in de garage.

Caleb begint te huilen. Ik kijk snel op mijn horloge. Damn, het is etenstijd. Ik pak hem snel uit zijn zitje. 'Shttt.' Suis ik hem toe. 'Niet huilen, even wachten op papa.' En natuurlijk begint Maddie mee te blèren. 'Oh god.' Zucht ik. Ook pak ik Maddie uit haar zitje.

Zo heb ik allebei de kinderen in mijn armen. 'Wordt alsjeblieft stil.' Sus ik hun toe. Langzaam beginnen iets zachter te huilen. Shawn komt op zijn gemak naar binnen gelopen. Hij pakt Caleb van me over. We lopen samen naar binnen.

Ik maak met Maddie in mijn armen de flesjes. Het gaat moeilijk met één pasgeboren baby dat te maken, maar ik kan alles, dus het lukt.

•

Om twee uur 's nachts word ik wakker van baby gehuil. Ik kijk links naar Shawn. Hij ligt in een diepe coma. Shawn is een diepe slaper, dus hij hoort niks.

Ik zucht en ik sta op. Ik loop naar de babykamer. Nu maar hopen dat Finn niet wakker is. Ik kijk in Caleb's bedje, hij slaapt nog. Hoe bedoel je kind van Shawn?

Maddie ligt nu hard te krijsen. Ik pak haar snel op en ik neem haar op schoot. 'Maddie. Het is goed. Ik ben bij je.' Niks helpt. Opeens krijg ik het idee om te zingen. Ik weet precies welk liedje ik moet zingen. Het is een liedje uit mijn tijd, toen ik 8 was.

'Baby blue staring in the window pane
Just counting drops of rain
Wondering if she's got the guts to take it
Running down her dreams in a dirty dress,
Now her heart's a mess
Praying she will find a way to make it

So keep on climbing, though the ground might shake
Just keep on reaching though the limb might break
We've come this far, don't you be scared now
'Cause you can learn to fly on the way down'

Terwijl ik zing wordt ze rustig. Ze kijkt mij aan met haar blauwe ogen. 'Ik houd van je, Maddie.' Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en ik leg haar terug.

Ik kijk nog één keer naar Caleb, die ligt nog tevreden te slapen. Ik glimlach, ik loop zo snel mogelijk de kamer uit.

Ook kijk ik bij Finn naar binnen. Zijn ogen staren naar boven, hij is wakker. 'Hè schatje.' Finn kijkt me aan. 'Maddie heeft me wakker gemaakt.' Mompelt hij. Ik kom bij hem in bed liggen. Ik sla mijn armen om hem heen.

'Mama?' Mompelt hij. 'Ja?' Zeg ik zacht terug. 'Ik houd van je, ook van papa, en Maddie en Caleb.' Ik glimlach in het donker. 'Ik houd ook van jou, Finn.' Ik geef hem een kus en we vallen samen in slaap.