3.Bölüm

15.7K 141 37
                                    

-Noluyor Duru ?
-Noluyor gibi ?
-Mafyalar ?
-Aynen öyle ..
-Ama nasıl ? Denizin ortasından nasıl bir anda burdayız ?
-Bilmiyorum
- Peki bu tekne bu kadar bilindikse neden oraya koştuk. Şakamı bu olanlar!
-Hayır, hayır bu tekneyi kimse bilmiyordu.Dedemden mirastı bu tekne ben ve babama.Demekki bu tekneyi de öğrenmişler.
- Çok güzel ya. Ne kadar güzel. Gecenin bir yarısı kaçırılıyorsun ben seni kurtarıyorum. Sen mafyanın tekinin kafasını yarıyorsun ve sonra teknenin ortasından bir fabrikada uyanıyoruz.
-Yani , çok güzel sayılmaz ama..

Sinirle bakıyordu yüzüne.. Çok öfkelenmişti Kuzey.Kendi kendine konuşmaya başladı "Bir de espiri yapma cesaretini buluyordu Duru hanım kendinde! Yono soyolmoz omo...Bir daha gece yarısı dışarı çıkıp gezmeyeceğim.Yok yok bu bana ders oldu.Birde kahramanlıkmış.Çok çizgi film izledin galiba Kuzey efendi..Zaten lanet olası bu fabrikadan sağ bir şekilde çıkamayız daha.Offf!"

Bir anda kapı oynadı.Biri girdi içeri.Yavaş yavaş adımlarla.

İçeri yaşlı bir adam girdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İçeri yaşlı bir adam girdi. Herhalde bu adamdan para almıştı Duru. Gri saçları ve gri takımm elbisesiyle benden onay almıştı babalık.Korku filmi gibiydi adamın attığı her adım.Duru bana baktı ve sessizce kulağıma fısıldadı " Ben bu adamı tanımıyorum." Şaşırdım bir anda. Herhalde Duru'nun görmediği biriydi. İşkence için onu seçmişlerdi. "Tanımadığın bir adamı yollamışlardır ." dedim. Duru kaşlarını kaldırdı "Yok, sanmıyorum bütün adamlarını araştırdım. Emin ol ölü taklidi yapmak sandığın kadar kolay değil. " dedi , gülerek. Bu kız hiç ciddi olamıyordu. Herhalde önprovası özgüven vermişti. Adam yaklaştıkça Duru psikopatça gülüyordu. Ona baktıkça bende gülmeye başladım. Adam yaklaştı ve Duruya doğru durdu.

- Duru ?
-...(Birbirimize baktık)
-Sen Durumusun ?

Bir anda ben girdim konuya.

- Yok babalık Duru benim.

Adam önce beni süzdü ve ardından ters ters bakmaya başladı.

- Bu mafyalarada şaka yapılmıyor yahu.

Duru adama alaycı bir sesle ;

-Selaaam ! Evet akşam yemeğin benim.

Adam bir anda duruya sarıldı. Duru kafasını sola çevirerek bana baktı.Ne yani ? Koskoca mafya babası . İyi kazık atanlara sarılıyormuydu ? Bu adam kesinlikle manyak olmalıydı.Ya da benim gibi seçtiği çizgiflmlerde sıkıntı yaşıyordu.Bir anda bana dönerek "Bu kim Duru ?" .

-Hayır , hayır babalık! Bak ben gerçekten ben buna hazır değilim. Çıkar vur kemeri sarılmak istemiyorum.

Adam bana baktı ve güldü . Komikmiydi ? Aman ne komik dedim içimden! O adamın sarılması yerine bu geceki işkence daha tatlı geliyordu.

Duru adama dönerek :

-Asıl sen kimsin. Seni hiç görmedim ?
-Hiçmi tanımadın ?
-Hiç.
- Rol konusunda baban daha usta kızım.

O GECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin