BU HİKAYEDE HİÇBİR ŞEY SANDIĞINIZ GİBİ İLERLEMİYOR KARA DA YATIP DENİZ DE UYANIYORLAR KARADENİZ OTOBÜSÜNE BİNİP AKDENİZDE BULUYORLAR KENDİLERİNİ . HAYAT!
Fabrikaya vardığımda kapının önünde uzun boylu , esmer , elinde tabancayla bir adam duruyordu.
dama daha hızlı ve sinirli adımala yaklaştım. Konuşmak için ağzımı açacaktım ki adam bir anda konuştu.
" Buyrun Kuzey Bey, Hoşgeldiniz ! Geç bile kaldınız."
Sinsice gülerek kapıyı açtı. Adımlarım yavaşlamıştı. Ağır adımlarla girdim içeri. Büyük ihtimal bir tuzağa düştüm her şey bir plandı ve bende bu yeme atlamıştım ..
İçerisi karanlıktı , eskimiş dört duvar arasında kasıntı bir yerdi. Dahada içeriye doğru ilerlemeye başladı. Bir anda ışık yandı.Karşımda yedi tane herif duruyordu. Yüksek sesli bir kahkaha attım. Hepsi bana şaşkınca bakmaya başladı.
" Bugün kü akşam yemeğiniz benmiyim ? Ama söyliyim böbreğimde taş var benim taş yaramaz benim böbrek size. "
Ben bunu kahkahalarla söylerken hepsi bana bu gerizekalı ne saçmalıyor gözleriyle bakıyordu.
"Eee konuşsanıza!" Dedim.
Hiçbiri ses vermiyor.Kendi kendime konuşuyordum sadece beni izliyorlardı. Ve bu daha çok sinirlerimi bozmaya başlamıştı.
İçlerinden biri gülerek bir adım öne çıktı.
" Kuzey senmisin ? " dedi.
Düşünmeye başlamıştım,
İsmimi herkes nereden biliyordu ? Sadece o gece Duru'yu kurtardığımda bir adam vardı orada. Tekneyide kimse bilmiyordu. Demekki iyi izlemişlerdi. Duru' nun babası haklıydı.
Ciddi bir ses tonuyla Cevap verdim ;
" Evet Kuzey Kaptanoğlu benim."
Ben sadece ismiyle anılacak bir herif değilim belki soyismimde lazım olur." dedim .
Adamlardan bir diğeri kahkaha atarak öne çıktı.
" Sence soyadını bilmiyormuyuz ? "
Bir adım daha yaklaştım yedi adama.
" Biliyormuş gibi tavırlar sergilemiyorsunuz."dedim.
Aslında sinirlerim bozulmaya başlamıştı fakat bunu belli etmek istemiyordum. Bu yüzden gülerek konuşuyordum.
" Biliyoruz biliyoruz sen kimsin, Sen küçük orospunun sahibisin."
Bu cümleden sonra dayanamayıp adamın üstüne doğru yürüdüm.Ve bunu söyleyen herifin yüzüne bir yumruk attım direk yere devrilen koca adamın arkadaşları bana doğru bir adım attı ve etrafımda birçember oluşturdular yere serilen herif ayağa kalktı bana doğru yaklaştı ve gözleirmin içine bakarak
" Dua et babamızın yemeğisin yoksa burada seni yerdim " dedi ve arkasını dönüp merdivenlerden yukarı çıktı.
Heriflerden iki tanesi bana doğru yaklaştı.
"Şu odada seni babamız bekliyor kendinmi gidersin bizmi götürelim" dediler.
