Ten Steps Away From Me (On-Going)

Chapter 3

Chapter 3

Lunch time na. Iiiittsssss Chow time! Pumunta na kami sa pinakapaborito naming tambayan, ang University Canteen (UC, for short). Pagdating, pinili namin yung round table na malapit sa wall fan.

“Paki-on daw nyang wall fan. Grabe kainit.”, yawyaw ni May.

“Okay. Sige.”

Inabot ko yung wall fan para mapa-andar. Sa kasamaang palad, di nagwo-work. Kaya bumaba na ako ng upuan.

“Hindi mag-andar.”

“Heesh. Ano daw itong school natin? Walang matinong facility. Pati wall fan, di kumukuha.” Hala. Nainis na siya oh. Tama naman bitaw ang sinasabi niya.

“Grabeng effort ko ha.”

“Hee! :D Nagtext si Harris.”, hiyaw ni Carylle.

Ito naman si Carylle. Carylle Padilla. Friend and classmate ko siya since high school. Isa syang chubby na babae. Di naman sa mataba, yung katamtaman lang. Mukha siyang boyish na babae. Paano naman kasi palagi ko siyang naka-Converse kapag Wednesday at Saturday (ito yung mga araw na naka-civilian kami). Di naman siya boyish as in tomboy. In fact, sya pa nga ang second na may pinakamadaming crush sa amin (ako yung nangunguna :3 ). Sa ngayon, baliw na baliw siya sa isang lalaking nagngangalang Harris.

“O. Naano ka Carylle? Para kang kinatay na baboy.”, biro ni Kim.

“Hee. Di man. Nagtext lang man si Harris.”

“O, ano daw sabi nya?”, tanong ni Mylene.

“Sabi nya sa akin nakita daw niya ako habang papunta tayo dito.”

“Ay. Okay. Ikaw na. Hahaha.”

“Uy tol. Nakatunganga ka naman dyan? What’s the commotion?”, nakita ni Kim si Denisse na tahimik na nakatitig sa malayo.

“Wala tol. Hinihintay ko kasi ang text ni Joseph.”

Si Denisse ang may boyfriend sa amin, at yun ay si Joseph. 3 years na silang di nagkakasawaan sa pagmamahalan nila. Pero wala sila masyadong communication dahil sa nag-seminarian si Joseph.

“Ay naku tol. Okay lang yan. I’m sure itetext ka din nya. Don’t worry. So, kaysa mamuti ang mata mo sa kahihintay ng text nya, mabuti pa let’s take our lunch. Gutom na ako.” Ay. Grabe ko naman ka-concern na kaibigan.

“Salamat tol. Sige na nga. Kain na tayo. Gutom na din ako.”

“In fairness, mainit talaga ha.”, reklamo pa rin ni May.

“Ay. Akala ko magsabay sa atin kakain si Nancy? Saan na siya?”, tanong ni Carylle.

“Ayon. Kasama niya ang suitor niya.”, sagot ni Mylene.

And so kumain na kami. Habang tahimik na kumakain ang lima, bigla akong napahinto sa pagkain. May naalala kasi ako bigla.

“Oh, naka-stop ka lagi sa pagkain tol.” Napansin pala ako ni Kim.

“Wala lang. May naisip lang kasi ako.”

“Ay. Alam ko kung sino yang naalala mo?”, banat ni May.

“Sino naman yan siya?”, tanong ni Denisse.

“Nakita ko kasi siyang may inaabangan sa pathway.”

“Oo. Ewan ko kung sino yun. Feeling ko lang gwapo siya.”, dagdag ko.

“Ay okay. Gusto mo alamin ko kung sino siya? Pangalan niya? Saan siya nakatira? Phone number niya?”, sabi ni Carylle.

“Hindi na uy. Ako na ang bahala dyan. I’ll keep my private eyes on him.”

“Weh? Di nga.”

“Yep.”

“Hi people of Earth! Anong ginagawa natin?”

Biglang sumulpot sa eksena si Nancy. Si Nancy Delos Reyes. Schoolmate namin siya since high school. Eventually, naging classmate kami ngayong college, at naging kaibigan namin. Madaldal siyang babae. Mahilig siyang magputak ng nakakatawang pangyayari or jokes. Kaya kami naman, sige lang tawa. Magkavibes sila ni Carylle sa palakasan ng tawa. Para silang twins – conjoined twins na napaghiwalay lang. Hahaha.

“Kumakain. Alangan. Di ba obvious.” Binara agad siya ni Carylle.

“Hee. Ikaw Carylle ha.”

“O, kumusta naman ang paglalakbay ninyo ni Peter?”, tanong ni Mylene.

“Oo nga. Yung sui~~tor mo?”, sabat ni Carylle.

“Wala. Napagod ako. Like Oh my God. I’m so tired of walking.”

“Hmph. If I know, masaya ka kasi kasama mo siya.”, sabi ni Kim.

“Well~~~, yeah. Hahahaha.”

“Hmph, sabi na.”

“Kayo ha. Nagkain-kain kayo tapos di niyo ako hinintay.”

“Matagal ka man kasi. So, niyaya ko na sila magkain”, sabi ko.

“Hmph. You’re so bad.”

“I know right.” :)

“Uy, Nancy. Magbili ka na doon ng makain mo. Ikaw lang ang walang baon sa atin.”, sabi ni Denisse. In fairness, nagbabaon pa kami kahit college na kami.

“O. Sige na. I’ll just come ba