Tehlikeli Çanlar

Bölüm 2

Buda neydi?

Valizler karışmıştı,bir bu eksikti.

Elimde hala boxer'a bakarken içeriye kuzenim Alp girdi.

Dalga geçer gibi.

'Kuzen bakıyorum da tarzımız değişmiş.'

Ona öldürücü bakışlar atıp gözümü devirdim.

'İnsan bir kapıyı çalar değil mi Alp.'

Normalde olsa umursamazdım kapının çalıp çalmamasını ama bu gerçekten kötü bir zamanlamaydı.

Düşüncelerimden sıyrılıp Alp'in valizi incelemesine odaklandım.

Bana bakıp.

'Aaa!Demek valizler karıştı.'

Gerçekten okulda birinci olduğuna inanamıyordum bunu anca anlamıştı.Dalga geçer gibi ona bakıp.

'Bu zeka.Gerçekten muhteşemsin nasıl anladın.'

'Üstünde erkek ismi yazıyor.Salak değilsen valizine erkek ismi yazmazsın.'

Gerçekten! Allah'ım kafayı yicem dalga geçtiğimimi anlamamıştı yoksa oda benimle mi dalga geçiyordu ama yüzü ciddiydi.

'Dur bir dakika.'

'Ne oldu yine muhteşem zekanı mı konuşturacaksın.'

Sinirlenmeye başlarken ben bu valizin sahibini nereden bulacaktım ellerimle saçımı karıştırırken odada bir geri bir ileri adım atıyordum.

'Bu çocuk bizim okuldan.'

Böyle demesiyle yerimde durup ellerimi saçımdan çektim.Alp'e şaşkın bir şekilde bakarken.

'Gerçekten mi.'diye bağırdım.

Sevinmiştim valizin içinde annemin bana verdiği onada babaannemin verdiği alyans vardı.Valizin içindeki küçük fermuarlı bölüme saklamıştım.

Annem buraya gelmeden önce vermişti.'Kızım eğer gerçekten değer verdiğin seni sevdiğine emin olduğun biri karşına çıkarsa bunu ona ver.'

Annem böyle söylemişti ama asla öyle bir şey olmayacaktı.Ama aile hatırası olarak yanıma almamda bir sakınca görmedim.

Alp'in'Evet.' dediğini duydum.sözüne devam edip.

'Adı Arda soy adı İnal ailesi İzmir'de ki  bir kaç otelin sahibi,ama pek tekin tip değil.'

'Banane Alp ben valizimi alıp bir daha onu görmeyeceğim zaten umurumda değil.'

Alp'in bana bakıp sen öyle san bakışı sinirimi bozmuştu sanki birşeyler biliyordu.

Alp'e bakıp numarasını nereden bulabilirim dedikten sonra bir kaç yeri arayıp Arda denen çocuğun numarasını bana verdi.

Alp'e hayran bakışlar attıktan sonra onu odadan kavdum.

Tekrar kapı açıldı 

'İnsan bir teşekkür eder be'

'Rajonuma ters be kuzen'

Bunu söyledikten sonra küçük çocuklar gibi ağız büzüp odanın kapısını kapattı.

Numara'yı telefonuma yazıp aradım.

Telefona soğuk bir sesle 'sen kimsin lan' diye cevap veren birisi çıktı.

Ayımısın olum sen diyecekken kendime geldim ve olması gerektiği gibi,

'Valizimiz karıştı galiba.yarın saat birde meydana gel.'

Biraz emrivaki gibi olmuştu ama hiç öyle yılışık bir tarzım yoktu odun gibiydim.