Sırlarla Dolu Aşk

5. BÖLÜM

Yukarıda Alanın Zeyni çizdiği resim var... İyi okumalar...

Çok uzakta demir atan bir gemi ve üzerinde uçan martılar güzel bir tablo olurdu. Kulağımda ki müzik kesilince telefonuma baktım şarzım bitmişti.  Kulakliklarimi çıkarıp çantama atınca çokta uzak olmayan bir yerlerden gitar sesi geliyordu sanki merak etmiştim çok güzel geliyordu ses ve söyleyen kişinin sesi de gerçekten güzeldi.

Defter ve kalemi çantama koyup kalktım.  Biraz ilerlemiştim ki çimenlerin üzerinde oturmuş gitar çalan Zeyni gördüm. Gitarı o kadar güzel çalıyordu ki onu dinlerken gözlerimi ondan alamadım. Zeyni daha yakından dinlemek istiyordum. O yüzden onu daha yakından görebileceğim yere Zeynin ise beni göremeyeceği bir yere geçerek onu dinlemeye devam ettim.

Bu anı asla kaçıramazdım. Zeyn o kadar güzel şarkı söylüyordu ki insanin ruhunun en derinliklerine inip başka diyarlara götürebiliyor.  Müzik sesi kesilince hemen kendime geldim ve Zeynin beni görmemesi için oradan hemen uzaklaştım.

Yolda eve doğru giderken sürekli beynimin içinde Zeynin o güzel sesi yankılanıyordu. Neden bilmiyorum ama kendimi sürekli Zeyni düşünürken buluyorum ve bundan istemesem bile rahatsızlık duyuyorum.

O sıra aklıma en yakin arkadaşım olan Elifi aramak geldi. Ama ne yazıkki şarzım bittiği için arayamiyordum. Eve gider gitmez ilk isim telefonunu sarza takip Elifi aramak olacaktı. Karşıdan karsiya geçerken sağ taraftan gelen arabayı görünce korkudan ne yapacağını bilmiyordum. Çünkü arabalara karşı hobim vardı.

Araba git gide yaklaşırken tam o sıra birisi kolumdan tutup beni yolun kenarına çekti. Korkudan yere çökerek ağlamaya başladım. O sıra beni yolun kenarına çeken kişi yanıma oturarak mendil uzattı. Mendili alırken karşımda Zeyni göreceğim aklımın ucundan geçmemişti. Ama tam karşımda bana mendil uzatmakta olan Zeyni gördüm.

O kadar Şaşırmıştım ki kekeleyerek;

___ se..nin bu..ra ..da nee..isin var dedim. Zeyn bana mendili verirken buradan geçiyordum bir daha kine dikkat et yaninda olamayabilirim diyip sinsice sırıtıp bana bakmadan oradan uzaklaştı. Arkasından  bu kadar kaba olmana gerek yok.

Bir daha kine kendi basımın çaresine kendim bakarım dedim. Zeyn arkasına bile bakmadan yoluna devam etti. Gerçekten bu çocuğu anlamak imkânsız gibi bir şey di. Kendi yoluma devam ederek sonunda evime ulaşmıştım . Anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. Odama çıkıp üstümü başımı değiştirdim. O sıra unuttuğum bir  şey aklıma geldi.

Elifi arayacaktım. Hemen çantamdan  telefonumu alıp şarza taktım. Telefonum dolana kadar mutfağa inip yemek yapmaya başladım. Bugün olan şey aklımdan bir turlu çıkmak bilmiyordu. Zeyn gibi zengin bir çocuğun bizim mahallenin orda ne isi vardı. Bunu düşünürken kapı zilinin sesiyle kendime geldim. Hemen koşarak kapıyı açtım. Gelen benim babamdı.

İnşallah beyenirsiniz. Güzel yazmaya calisiyorum. İyi okumalar...