-My Brothers Friends-Why Don't We fanfiction-

-9-

-Jack's POV-

We trokken weg van de kus. "Ik neem die kus aan als dat je me leuk vind"zei ik met een grote glimlach. "Ja anders zou ik dit toch niet doen" en ze kuste me weer maar dit keer kwam Logan binnen.

-Sarah's POV-

Ik kuste Jack en stopte meteen omdat Logan binnen kwam.
"SARAH!??!!!"riep hij woedend. "Logan... Please wees niet boos op Jack. Als je boos bent moet je dat op mij zijn! Ik kuste hem"zei ik. "Het is moeilijk je serieus te nemen in dat apen pak, maar hoezo? Je zei me dat jullie alleen vrienden waren!" hij was nog steeds boos. "Waarom doe je zo?! Het kleinste ding dat om een jonge gaat word je boos! Bij Thomas was je niet zo maar ik en Daniel knuffelen, ik die Jack kus dat gaat te ver voor jou?!? Sinds ik hier ben ben jij alleen boos op me, misschien is het beter als ik vertrek en nooit meer terug kom!"riep ik boos naar hem.

-Jack's POV-

Ik was bang voor Logan maar toen Sarah zei dat ze beter weg ging en nooit meer terug komt brak me hart en maakte me verdrietig. Alleen de gedachten al.
"Logan... Ik begrijp dat je bezorgd bent maar Sarah heeft gelijk, je gaat er een beetje over. En je kan Sarah toch niet laten gaan. Doe het niet voor mij maar voor jou en je zus, wees in de toekomst een beetje minder bezorgd. Ze weet wat ze doet, ze is oud genoeg voor zelf beslissingen te maken en voor haar zelf te zorgen" zei ik met de angst dat Logan me gaat vermoorden. "Je...Je hebt gelijk. Sorry Sarah. Het is gewoon, je bent me kleine zusje en je wordt/bent al zo groot ik wil je nog niet kwijt aan een of andere jongen, waarvan zijn haar op noodels lijkt"Sarah lachte en gaf hem een knuffel. "Bedankt hoor, maar jij hebt nog steeds een dweil op je hoofd"lachte ik. "Shut up Noodleshead"lachte Logan. "Als jij je apenpak aanhoud en jij je broek dan moet je niet op de bank slapen" "Thanks Logan"zei Sarah. Ik knuffelde haar.

-Sarah's POV-

Logan ging terug weg en wij gingen op me bed zitten. "Ik weet niet hoe je het hebt gedaan maar dank je" zei ik. "Alles voor jou"lachte Jack. Logan kwam weer binnen en gaf Jack 1 van zijn joggingbroeken en Logang shirts.
Jack ging naar de badkamer en kwam daarna met een veel te grote broek en shirt terug. "OMG! Hahaha! Hier moet ik een foto van hebben" en ik pakte me mobieltje. "Moet dat echt?" zei Jack. "Ja ik wil toch die ene herinnering aan de avond waar Jack Avery mijn broer veranderde naar een minder bezorgd persoon en daarna te grote kleding krijgt" ik lachte zo hard dat ik buikpijn kreeg. "Zeker dat je die foto niet verwijderd?!" "Waarom? Wat ga je doen?"vroeg ik. "Dit..." Jack duwde me op me bed en begon me te kietelen. "Haha... Jack, hou... Hahaha... hou op... please...haha" ik kreeg alweer buikpijn van het lachen. "Als je JA zegt op mijn vraag dan stop ik!" "W-w-welke... hahaha... v-vraag" stotterde ik tussen het lachen door. "Wil je me vriendinnetje zijn?" Ik knikte ja omdat ik niets meer kon zeggen. Jack stopte met kittelen en gaf me een kus.

De volgende ochtend werd ik wakker, ik keek naast me en Jack lag nog te slapen. Wat is hij cute als hij slaapt. Ik stond op en ging naar de keuken.
"Goedemorgen sis"zei Logan. "Good morning Logang! What's popping!" riep ik toen Logan de kamera naar me draaide. "That's ma LIL SIS!" riep Logan. Hij legde zijn kamera weg en kwam naar me toe. "Wat was al dat gelach gisteren avond?" "Jack deed de kleding aan die jij hem gaf en ik moest lachen omdat het veel te groot was en het gewoon raar was. Toen gaf Jack me de kittel dood tot dat ik 'ja' zei"vertelde ik. "Ja zei op wat?" "Dat ik zijn vriendin ben"ging ik verder. Logan trok grote ogen. "Heb je echt ja gezegd?!?"vroeg hij. "Ja, ik vind hem leuk en hij behandeld me beter dan Thomas deed. Dus je moet blij zijn"zei ik. "Jij zei ja tegen iemand met noodels op zijn hoofd?! Hoe?" "Zijn 'noodels' zijn schattig"zei ik.
Ik at me ontbijt op en ging terug naar me kamer...