-My Brothers Friends-Why Don't We fanfiction-

-4-

-Daniels POV-

"Zie je het zo hard?"zuchtte ik. "Beetje. Of ja, ik toch wel"zei Corbyn. Ik zuchtte weer, ik weet niet wat te doen. "Oké ik vind haar leuk maar..." Corbyn onderbrak me. "...Te bang voor Logan. Dude, zei kiest met wie ze wilt, Logan heeft er niets op te zeggen. Dus als ze een beetje slim is ziet ze in dat jij haar droom jongen bent" er kwam weer een lach op me gezicht, Corbyn heeft gelijk. "Thanks man" en ik gaf hem een vuistje.

-Sarah's POV-

Ik ging kijken waar Corbyn en Daniel waren. En ik weet het, ik ben een nieuwsgierig persoon. Misschien ook omdat ik Daniel een beetje leuk vind.
Ik wou de keuken inlopen tot dat ik Corbyn en Daniel hoorde praten.
"Oké ik vind haar leuk maar..." "...Te bang voor Logan"ging Corbyn verder.
Wat?! Omg, vind Daniel me echt leuk?
"Dude, zij kiest met wie ze wilt, Logan heeft er niets op te zeggen" hierbij geef ik hem gelijk. Het is mijn leven en keuze niet die van Logan. Ze zeiden nog wat dingen tegen elkaar. Ik wou terug gaan naar de andere maar...

-Zach's POV-

Ik ging richting de keuken, maar ik zag Saar staan en kon het niet laten om haar te laten schrikken. "BOE!"riep ik. "OMG! Zach?!" ze schrok waardoor ik begon te lachen. "Ssst"en ze deed teken dat ik stil moest zijn. "Waarom? Wacht jij bent Corbyn en Daniel aan het afluisteren?!"fluisterde ik. "Nee. Waarom zou ik?" ik zag dat ze loog. "Oké ja. Maar ik hoor net dat Daniel mij leuk vind en ik denk ik hem ook"vertelde ze. "Echt?! Wauw dat is leuk!"zei ik iets te hard. Daniel en Corbyn hoorde ons. Sarah gaf me een kleine stomp op me schouder.

-Sarah's POV-

Oh nee nu hebben ze ons gehoord. Hoe dom kon Zach nu zijn.
"Oh, euhm, hey... Hebben jullie ons horen praten?"vroeg Corbyn. Ik zag Daniel rood worden, best schattig eigenlijk. "euhm nee hoor" antwoordde Zach. Ik keek naar hem met me 'dank je, je hebt me leven gered' blik. "Saar was opzoek naar Daniel" en daar gaat me leven weer. Zach gaf me een klein duwtje naar Daniel. We gingen naar de tuin, om te praten maar ik was zo nerveus. "Hebben jullie ons gehoord?"vroeg hij. "Nee hoor, totaal niet" wauw liegen tegen een jonge die ik leuk vind.

-Jonah's POV-

Corbyn en Zach kwamen terug uit de keuken, raar ik dacht dat Sarah en Daniel er ook waren?
"Waar zijn Saar en Daniel?"vroeg ik. "Praten, in de tuin" Corbyn lachte en knipoogde naar Zach. Licht het aan mij of doet iedereen raar vandaag? Logan keek door het raam. "Man, laat hun even alleen. Je moet niet zo bezorgd doen"lachte Jack. "Ik weet het. Maar in de auto onderweg naar hier was Saar niet haarzelf. Ik heb haar maar 2 of 3 keer zien huilen, en in de auto zag ik haar ineens een traan weg vegen. Dat is niet mijn zusje"zei hij. "Weet je wat er gebeurd zou kunnen zijn?"vroeg ik. "Nee, ze zei heimwee. Maar ik denk het niet" op dat moment zagen we dat Sarah een bericht kreeg op haar mobieltje. "Zullen we?" zeiden Jack en Zach. "Ja waarom niet? Geef hier ik ken haar code"lachte Logan. We bekeken het.

Thomas💔: Het spijt me echt. Ik meen het! Please wees niet boos, we kunnen vrienden blijven?

"Wat?! Thomas met een gebroken hartje? Ze zijn toch samen?" zei Logan verbaasd. Ik zag hoe Zach en Corbyn verbaasd/bang elkaar aankeken. Wat is hier aan de hand. "Oh nee! Die Thomas heeft mijn kleine zusje's hart gebroken. Daarom dat ze huilde, waarom zegt ze dat niet?"

-Sarah's POV-

Ik en Daniel stonden te praten, ik denk dat hij ook nerveus was want we zaten allebei te haperen in onze zinnen.
"Sorry..." zei ik. "Waarvoor?"vroeg hij. "Ik loog... Ik heb jullie wel horen praten. Maar het is niet erg hoor. Ik denk zelfs dat ik je ook leuk vind"zei ik. Daniel kreeg weer een big smile en gaf me een knuffel. Ik kan hier zo voor altijd staan!