My 100 days with a Vampire

Vampire 7

Third Person's POV

Halos buong magdamag iniisip ni Thea ang mga nangyari. Hindi parin siya makapaniwala sa mga nangyayari.

"Isa rin kaya siya sa mga yun.." mahinang bulong niya. Mariin siyang napapikit at napapaisip parin. Nang bumukas ang pinto ng kwarto niya. Napaupo siya  tapos napatuko ng makita si Tyler. Tumabi ito sa kaniya.

Thea's POV

"About what happened yesterday" simula niya. "Im sorry kung iniwan kita kahapon ... Im sorry kung natakot ka .. natakot kita" napatingin ako sa kaniya na nakayuko.

"K-Kasamahan k-ka ba n-nila?" Tumingin siya saken at marahan na umiling.

"They are the Black Vampire , they are the Vampire who kill a mortal. Our Breed is White Vampire , the Vampire who drink only a blood of animals" ilang beses akong napakurap ayaw kasing magsink in sa utak ko ang mga sinasabi niya.

"T-Tyler p-papatayin mo rin ba ako ?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Napakunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Why would I kill you if I love you ?"

"Ano?" Nanlalaking mata ko sa kanya. He smiled at me at hinila ako sa kaniya.

"Are you deaf ? Kakasabi ko lang di ba ? " napanguso naman ako sa sinabi niya. Iniupo niya ako sa lap niya kaya nakaramdam ako ng awkwardness. Hinawakan niya ang pisngi ko at tinignan ako sa mata ko "I love you Thea"

"Ha ? P-Pero hindi ba mabilis ? K-Kakikilala lang natin nung isang linggo t-tapos ngayon mahal muna ako ?" Nakangiwi kong tanong sa kaniya.

"We met before" nagtataka ko siyang tinignan at napakamok sa ulo ko "We met in the hospital" unti unting nag sink in sa utak ko ang sinabi niya.

"IKAW !!! YUNG LALAKING WALANG MUNDO NA ANG KAPAL NG MUKHA ! SIYA NA NGA ANG NAKABANGGA SIYA PA ANG NAGALING TAP-OANSBHSBSKSNZNIZ" Tinakloban niya ang bibig ko at nginitian lang ako. Ngiting aso tsk.

"Let just not think of the past lets think about the present instead.." tinanggal niya ang kamay niya sa bibig ko at hinawakan ang pisngi ko at marahan niyang hinaplos. "I love you Thea" at kasunod noom ang malalim na halik na binigay niya sa akin na akin namang sinuklian.

********

"San tayo pupunta ?" Tanong ko sa kanya habang hila hila niya ako. Kanina pa kasi  kami naglalakad at hindi ko alam kung san ako dadalhin ng kumag na to. Hanggang sa makarating kami sa pamilyar na lugar.

Inilibot ko ang ang paningin ko sa buong lugar ng mapansin kong ito yung lugar na pinupuntahan ko dati noong mga bata pa ako. Ito yung burol kung saan inilalabas ko ang mga masasamang saloobin ko.

"P-Paano mo.." ngumiti lang siya saken at inakbayan ako.

"Actually hindi yung sa hospital ang first meeting natin" napakunot ang noo ko sa sinabi niya "We met 9 years ago , First time I saw your crying and murmuring something. Lumapit ako noon sayo I asked you whats wrong nagulat na lang ako nung bigla mo kong niyakap"

Flashback...

"Bakit niyo ako iniwan Mama .. Papa. *sobs* ganun ba ako ka s-salbahe *sobs* para iwan niyo ng ganun? M-Miss na miss *sobs* ko na po kayo" napayuko na lang ako at humagulgol. Nang makita kong may nag abot sa akin na panyo. Napatunghay ako at sinilip kung sino ito. Isang bata na nakatingin saken at walang ekspresyon ang mukha.

"S-Sino ka?" Tanong ko sa kanya. Umirap siya saken at siya mismo ang nagpahid sa luha ko.

"Somebody said when the girl is crying shes getting more beutiful. Unlike you... your getting uglier" napanguso naman ako sa sinabi niya.

"Eh s-sino ka ba ?! Kaya *sobs* ka ba nandito para asarin ako ?!"

"Im Tyler Dwane Tatum" napatango na lang ako sa sinabi niya.

"Ano ba yan ?! Ang h-hirap naman tandaan ng pangalan mo ! Den Den na lang ang itatawag ko sayo" napataas ang kilay niya sa sinabi ko. Pero nginitian ko lang siya.

"Den Den ? What do you think of me ? A cast of dragon ball?"

"Ang cute kaya ! Ako nga pala si Thea Fuentabella" inilahad ko ang kamay ko sa kanya. Hinintay kong tanggapin niya yun. Akmang bababa ko na ang kamay ko ng hawakan niya yun at nakipagshake hands saken.

Simula ng araw na yun lagi na kaming magkasama. Magkasama sa lahat ng bagay pati sa kalokohan. Kahit na wala na ang magulang ko pinaramdam niya saken na hindi ako nag iisa. Hanggang sa dumating ang araw na nagmigrate sila sa US kaya naman sobra akong nalungkot nun.

End of Flashback...

"Ikaw yung bata ?!" Tumango siya saken at bahagyang napatawa. "Pero bakit ngayon mo lang sinabi ?! Hindi ko alam na sa ilang linggo nating magkasama ikaw pala yung kababata kong si Den Den" nakanguso kong sabi sa kaniya. Hinila niya ako at mariing hinalikan sa noo.

"Actually hindi ko din alam pero when I felt something strange I analyze everything then thats it ikaw pala yung bata na yun" natawa naman ako sa sinabi niya at niyakal din siya ng mahigpit. Hinawakan niya ang baba ko at hinarap ang mukha ko sa mukha niya.

"I love you ..." at kasunod ang halik na puno ng pagmamahal na ginantihan ko naman.

"I love you too Tyler"

To be continue...