Wat was daai blink goedjies daar bo?
Hulle het so helder geskyn!
En ek wou hulle opraap.
Minute, ure
Tyd was onmeetbaar
Ek kon nie ophou staar
Na die goed in die donker
Hulle het nooit geflikker
Of verdof
Maar eendag was hulle
Nie meer bereikbaar nie
Ek kan nie meer met my vinger
Hulle raak en patrone trek nie
Ek kan nie meer kyk
En wonder sien nie
Want ek is nou langer
En die sterre, vergete.
YOU ARE READING
As die Skemer toesak
Poetry'n Versameling gedigte wat sprong uit die inspirasie van my persoonlike ervaring. ********************************* If you are reading this story on any other platform than Wattpad, you are very likely to be at risk of serious malware attacks. If yo...
