Maid for Thunder [SPG/R18+] [The Zyclones Series #1] #Wattys2017

Scene 02: Encounter

WARNING: FOR MATURED READERS! THIS CHAPTER CONTAINS LOVE SCENES NOT SUITABLE FOR 17 YEARS OLD and below. READ AT YOU OWN RISK!

Scene 2 : Encounter : Thunder

Thunder

"T-Take me, Thunder, take me now, p-please?" pagsusumamo ni Mira sa kinakapos na hininga. Nasa ilalim ko sya at wala na ang kaniyang pang-itaas at bra. Nakalihis na rin ang palda niya pataas sa bewang niya.
Pinagbuti ko pa ang paglalaro ng dila ko sa mga dibdib niya. Palipat-lipat. Habang ang mga daliri ko ay labas-pasok sa hiyas niya.

Her ecstatic moan filled the cramped space of my car when I dared to go deeper inside her. Basang-basa na ang daliri ko.

I know she's more than ready for me.

I withdrew my hand from the inside of her panty para ibaba ang pantalon ko. Inilabas ko na rin ang nangangalit kong pagkalalaki. Tinutok ko na 'yun. Kaunti na lang ay papasok na nang - BAAAM!

Nakarinig ako ng tunog na tila pagtama ng isang bagay sa isang parte ng sasakyan ko. awtomatiko kaming naghiwalay ni Mira.

"What's that?" tanong ni Mira, nanlalaki ang mga mata sa dilim sa takot.

Mabilis kong sinara ang zipper ng pantalon ko. "I don't know, I have to find out. Go fix yourself," utos ko.

Shit. May mga gago yatang napagdiskitahan ang kotse ko. Or worse ay mga tanod. Bakit pa kasi ako pumayag sa trip ni Mira?

Never. Never will I do this in public again!

Pagkalabas ko ng kotse ay may naapakan ako. Madilim ang parteng 'yun ng park pero maliwanag ang buwan kaya naaninag ko ng bahagya kung ano 'yun. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita. It's the side mirror ng sports car ko!

Nakatiim-bagang na dinampot ko 'yun. Sa tabi niyon ay isang basag na bote. More or less ay nahuhulaan ko na ang nangyari.

"Sino ang may gawa nito?" I demanded angrily, habang inililibot ang mga mata sa paligid.

Isang magandang babae ang nakita ko sa 'di kalayuan. Tutop niya ang kaniyang bibig at nanlalaki ang mga mata. Humakbang ako palapit sa kaniya upang magtanong. I will give her the benefit of the doubt. Hindi naman siguro siya ang-

"Pasensya na, Mister, h-hindi ko ho s-sinasadya..."

Shit, siya nga!

Hindi naibsan ng pag-amin niya ang galit ko. Gusto kong ikalma ang sarili ko. But she gave me a scare earlier. Akala ko ay nahuli na kami ng mga tanod o pulis kanina. She interrupted us, kaya nabitin ako. And worst, sinira niya pa ang salamin ng kotse ko! I could strangle this woman any moment now!

"What the hell were you thinking? Bakit mo binato ang salamin ko?" halos sigaw ko sa kaniya.

Napaatras ang babae sa takot. "H-Hindi ko ho t-talaga sinasadya.."

Noon ko lang napansin ang pamumungay ng mga mata niya. I sniffed, and smelled alcohol.

This woman is drunk as hell!

I am suddenly disgusted with her. Iinom-inom tapos mamumuwersiyo. At dito pa talaga sa park!

"M-Mister, pasensya na. 'W-wag niyo ho akong ipapapulis. Wala ho akong, uhm-" Tinutop na naman niya ang bibig. Pero this time ay parang hindi dahil sa gulat. Parang masusuka. Sandali niyang sinubukang pigilan 'yun. Mukhang successful naman dahil tinanggal niya muli ang kamay.

"S-Sorry ulit mister..."

"Puro ka sorry. So what are you planning for this?" Iniumang ko sa mukha niya ang side mirror ng kotse ko.

Natahimik ang babae.

Tumaas ang kilay ko, naghihintay ng sagot.
"Uhm, w-wala ho akong pambayad."

What? Aba, magaling!

"I'll just bring you to the police then." I grabbed her hand, saka hinila ito sa direksyon ng police station.

Natatarantang nag-resist ang babae. "T-Teka ho, s-sir, pag-usapan ho natin 'to..." Parang naiiyak ang boses niya kaya tumigil ako sa paghihila sa kaniya.

"What? Idadaan mo ako sa awa?"

"H-Hindi naman po... p-pero pakiusap, uhm-" Natutop na naman niya ang bibig niya. Naghintay ako na pigilan niya 'yun at i-compose niya ulit ang sarili. Pero parang maduduwal na talaga siya.

Agad ko siyang binitawan.

Pero kumapit ang isang kamay ng babae sa shirt ko-ewan ko kung bakit, pero marahil para i-balance ang sarili niya--habang ang isang kamay ay tutop pa ang ang bibig.

"Don't you even dare!" banta ko sa babae. Na nawalan rin ng saysay nang tuluyang sumuka ang babae at ilabas sa damit ko ang lahat ng kinain niya simula pa yata nitong umaga.
Sa sobrang dami nun ay nanlaki na lang ang mata ko sa gulat. Wala na akong nagawa habang inuubos niya ang laman ng tiyan niya sa damit ko. I was mortified.

Nang sa wakay ay tumigil ang babae ay saglit na napuno ng nakakabinging katahimikan ang paligid.

"Shiyeeeeeet!" I said when I finally snapped out of my reverie. "Sinukahan mo ako!" bulyaw ko sa kaniya, diring-diri. Hinawakan ko siya sa magkabilang balikat para magkaroon ng distansya sa pagitan namin. Takot akong baka sumuka na naman siya.

Nag-angat ang babae ng tingin sa akin pero halos pikit naman ang mga mata. At sa mahinang tinig ay nakuha pang manghingi ng paumanhin. But I refuse to hear it. I won't accept her apology. Sobra-sobra 'tong ininda ko sa kaniya. Tapos hindi ko naman siya kilala!

Sisigawan ko sana siya pero biglang bumuway ang katawan niya na tila nawalan ng lakas.

"What the-?"

I had no choice but to catch her before her body hit the ground.

Oh lord.

--

What do you think of this chapter?

Don't forget to comment and vote. It will be highly appreciated. Please add/follow my Facebook account for updates on new chapters:

https://www.facebook.com/aji.lyndonwp.3

Here's the link for my Wattpad profile. Please feel free to follow for more stories in the future:

https://www.wattpad.com/user/AjiLyndon

Thank you! <3