Başımın Tatlı Belası.

BTB-1 "Teşekkürler."

Bu benim ilk hikayem umarım beğenirsiniz.
Medya»Elis.

BU KİTAPTA GÜNLÜK KONUŞMA DİLİ KULLANILMIŞTIR.

Elis.

Sevgili yatağımı bırakıp hızla bıcı bıcı yaptım. Üzerime siyah bir tişört ve kot geçirip Edis'in odasına girdim.

"Aa. Çok şaşkınım. Uyanmış ve bıcı bıcı yapmışsın. Hazırsın? Kafana bişey mi düştü?"

"Hayır canım ikizim. Okula gidiyoz ya geç kalmayalım dedim."

"Sen?Okul?Geç?Kalmamak?"

"Hee." dedi ve odadan çıktı.

Aşağı inip kahvaltımızı yaptık.

Bugün yeni bir okula başlıyorduk.

Ateş Koleji.

Ailemizin bize tek mirası.

Aslında biz 5 yaşındayken onları öldürmüşler. Ve bizde liseye kadar halamlarda,amcamlarda kalmıştık.

Hızla dışarı çıktım.

"Elis! Ne bu hız!"

"Yağmur ve Dilay'ı unuttuk!"

Benim kız kardeşlerim gibilerdi.

Neredeyse tüm hayatımız boyunca beraberdik.

Önce Yağmur'un ziline bastım. Ve aşağı inmesini söyledim. Aynı şeyi Dilay'a yaptıktan sonra abimin arabasına bindim.

Aslında zengindik denebilir. Bir şirket,kolej ve otelimiz vardı.

Dilay ve Yağmur'da bindikten sonra abim hızla gaza bastı.

"Kızlar güzel midir?"

"Dilay ne saçmalıyorsun? Biz daha güzeliz."

Dilay kahkaha attı ve soru soran gözlerle bakan Yağmur'a döndü.

"Okuldan bahsediyordum."

Hep birlikte gülmeye başladık.

Okula gelince abim cool bir şekilde arabayı park etti ve gayet cool bir şekilde aşağı indik.

"Oha şu gelenlere bak!"

"Kim ki bunlar?"

"Kızlar çok güzelmiş."

"Ay şu çocuk çok yakışıklı."

Kulağıma gelen fısıltılarla sırıttım.

Okula girdik ve sınıfımıza geldik. Hepimiz aynı sınıftaydık.

12-A.

"Aa. Çocuklar siz yeni gelen öğrenciler olmalısınız. Buyrun,kendinizi tanıtın."

"Ben Yağmur Akay."

"Ben Dilay Aslan."

"Elis Ateş Seren"

"Edis Ateş Seren."

"Hoş geldiniz. Geçebilirsiniz."

Dilay ve Yağmur beraber oturdu. Abimle ben oturmayı planlarken o bir kızın yanına oturdu ve ikinci boş yer olan en arka sıraya geçtim.

Hocayı dinlemeye çalışırken yanımdakinin telefonunu sıranın üzerine koyup oynamaya başladığını görünce çatık kaşlarla ona döndüm.