Σήμερα βράδυ.
Χάθηκα πάλι.
Είναι γιορτή
Μα εγώ μετρώ μέρες μέχρι την λήξη της καταδίκης μου.
Χωρίς καπνό η αλκοολ .
Οι αλυσίδες τρίζουν
Η ελευθερία νεκρή.
Άλλωστε ποτέ ζούσε;
Ωστόσο λίγο πριν το τέλος.
Η φυλακή γκρεμίζεται
Χρειαζομουν ένα σωτήρα.
Τα σίδερα της λυγίζουν.
Και σε βλεπω μπροστά μου.
Μόλις μαπελευθερωσες.
Δεν υπάρχει μονοτονία όταν μιλάμε.
Δεν υπάρχει εγκλωβισμός.
Κι ευτυχώς γνωρίζω
ότι ίσως δεν είσαι απλώς περαστικη.
YOU ARE READING
Άτιτλα
PoetryΠοίηση Καθε ποίημα θα δημοσιεύεται μετά τα μεσάνυχτα. Βαρύ ... Διαβάζετε με δική σας ευθύνη... Αφιερωμένο σε όλους εσάς που με στηρίζετε Εμπνευσμένο από το βιβλίο Chaos της @youcando-it και το βιβλίο Μαύρο της @xXxFrouxXx
