Άτιτλα

.......

Περπατάω
Χωρίς ήχο σαν χθεσινό φαντασμα
Η αγκαλιά σου απρόσιτη
Ούτε σε νοιάζει αν ζω η πεθαίνω
Τώρα προσπάθησες στο μέγιστο να ξεχάσω την φωνή σου
Δεν το κατάφερες
Θα προσπαθήσω το ίδιο
Δεν νομίζω ότι θα βρω ιδιαίτερη δυσκολία
Το ήμισυ η αρχή
Το υπόλοιπο το διανύουμε
Το τοπίο ας αλλάζει
Μένει για πάντα η αμφιβολία
Τα ερωτήματα με τα πολλά ερωτηματικά τους στριμώχνονται σε ανείπωτες προτάσεις
Τα χείλη μου ραμμένα
Μην μου πεις ότι σου λείπω
Ξέρω ότι είμαι τόσο μόνος μου όταν περιμένω να έρθεις
Γιατί στην απουσία δακρύζουν οι στιγμές μας που διαγράφονται εύκολα μην νομίζεις
Κρατάω ένα μπουκέτο κόκκινες παπαρούνες
Η ελπίδα μετέωρη σεργιάνι πήρε το πεζοδρόμιο
Δεν θα χαθώ μέσα στα μάτια σου
Γιατί το βλέμμα σου σε άλλα μάτια χάνεται
Δεν θα μετρήσω σειρές αριθμών
Το ρολόι θα συνεχίσει να μετράει τις ώρες ίδιας καθημερινότητας

Α/Ν: Αφιερωμένο σε εσένα που έφυγες  σαν το φως από το τελευταίο χειμερινό ηλιοστάσιο