Άτιτλο 117

19 3 2
                                    

Κάθισα ψηλά.
Η θέα ήταν πάντα μαγευτική από τους βράχους.
Χαζεύω τα φώτα των σπιτιών.
Σβήνουν με την πάροδο του χρόνου.
Νύχτωσε.
Άδειασε το πακέτο από καπνό.
Στέκω να χαζεύω το φως του έναστρου ουρανού.
Μακάρι να ήμουν αστέρι.
Ίσως τότε να σε προβλημάτιζε η πτώση μου.
Σκίστηκε ο αιθέρας.
Φωτιζόταν ο ίσκιος μου καθώς σκοτείνιαζε η όψη μου.
Γυρίζω σπίτι.
Σωριαζομαι στο στρώμα.
Κρατα μου το χέρι καθώς πέφτω στο κενό μαζί με τις ευχές μου για χρόνια μας πολλά.
Σε αγαπάω να το θυμάσαι.

Με αγάπη
Άλεξ.❤

Άτιτλα Onde histórias criam vida. Descubra agora